De verborgen bron bij Vézelay

Voordat we weer naar Vézelay gaan blader ik nog even door de informatie die ik er over in huis heb. In een boek dat ik al eerder gelezen heb kom ik een stukje tegen over de bron van Maria Magdalena. Dat stukje heeft niet eerder mijn aandacht getrokken. De bron ligt op loopafstand van het hotel waar we altijd logeren. We hebben niet veel aansporing nodig...

De bron van Maria Magdalena ontdekt

De schrijver van het boek 'Les Hauts Lieux d' énergie en France' is degene die me op het spoor zet. Hij schrijft dat de pelgrims die uit Saint-Pére kwamen en de 'weg van de mis' volgden, een stop maakten bij de bron van Maria Magdalena. Ze gebruikten hun Sint-Jacobsschelp om hun dorst te lessen voordat ze naar de basiliek boven op de berg klommen. Laten we nu net in Saint-Pére overnachten...

Het moet niet al te moeilijk zijn om die bron te vinden lijkt me, dus zoek ik op de term 'source de Marie Madeleine' op internet. Daarmee kom ik niet veel verder. De term 'fontaine de Marie Madeleine' levert wel resultaat op, inclusief een kaartje waar het een drinkfonteintje wordt genoemd. Kijk, zo komen we verder 😉.

De pelgrim moest bij de bron een voorgeschreven stop maken. Hij moest zich wassen en omkleden voor hij een bezoek bracht aan de crypte van de basiliek met de relikwieën van Maria Magdalena. Eigenlijk had ik er nooit zo over gedacht, maar na een lange en misschien wel stoffige reis is het natuurlijk logisch dat je je voorbereidt op een bezoek aan de crypte.

Links de ingang van de weg naar de bron van Maria Magdalena

Wie het weet ziet vanaf de weg de bron liggen

De bron en het bassin

Een opgeschoond bassin

Dat de bron en het bassin er schoon en helder uitzien is te danken aan mensen van néoVie (zie link). Op het moment dat zij in 2010 een bezoek aan de bron brachten, zag die er niet zo helder uit als wij hem aantroffen. Over het hele bassin lag een dikke plak van algen, veroorzaakt door meststoffen die in de wijnbouw werden gebruikt.

Dankzij hen en met behulp van een tablet néoVie heeft het water zich hersteld en ziet het er weer een stuk helderder uit. Wij troffen het iets minder helder aan als op de foto's in hun artikel, maar je kon de stenen op de bodem zien liggen.

Het water is nu een stuk schoner

Het gewelf

De schrijver van het boek meldt dat het stenen gewelf gebouwd is volgens de traditie van de gulden snede. Dat betekent dat er harmonie is aangebracht bij de bouw door gebruik te maken van speciale maten. Het gootje brengt het water naar de wasplaats of het bassin.

In het midden boven de toog is een lege nis. Daar heeft in het verleden een beeld van Maria Magdalena in gestaan. Wanneer en waarom het verwijderd is weet ik niet. Ik kan er ook geen foto's van vinden. Op de onderstaande foto is de nis duidelijk te zien.

Op deze foto is de nis boven de boog duidelijk te zien

Van de bron naar de berg

We hebben een tijdje bij de bron gezeten en zijn daarna het pad ingegaan dat omhoog voerde. Iets in ons zei dat je vroeger de weg over moet hebben kunnen steken om zo onderaan de berg aan te komen waar de basiliek bovenop staat. We waren nieuwsgierig genoeg om helemaal naar boven te lopen om dat te onderzoeken.

Het gaat nu niet meer. Althans, wij durfden de oversteek over de vrij drukke weg niet te wagen. Aan de overkant was een wijnboer zijn druiven aan het bespuiten. En op het kaartje loopt geen pad naar de overkant. Wel hebben we een foto gemaakt van het uitzicht dat de pelgrims hadden als ze terug keken naar de plek van de bron. Die kan je van daaraf trouwens niet meer zien. Daarna zijn wij terug gelopen naar Saint-Père 😉.