We logeren in een klein hotelletje op loopafstand van de Externsteine. Al wandelend door het bos ontdekten vrienden van ons vijf jaar geleden een labyrint in een klein dalletje. Door stormen raakte het afgesneden van het wandelpad, maar we hebben het met hulp van een kenner terug kunnen vinden. Het dalletje is niet ver van de Externsteine gelegen, in het bos aan de overkant van het meer...

Zigzaggend door het bos

Het is even zoeken voor we het labyrint terugvinden. De eerste passerende buurtbewoner heeft geen idee. Een tweede komt ons achterop gefietst. Zij weet waar we het dal kunnen vinden en dat betekent dat we rechtsomkeert moeten maken. Geen probleem met ons doel voor ogen 😉.

Het eerste weggetje heeft zich vermomd als een beekbedding. Aan het begin ervan vinden we een mini-steenkringetje aan de kant van de weg. Na een paar keer afslaan zien we het labyrint onder in het dalletje liggen.  

Sluip door kruip door

Het dal lag oorspronkelijk aan een wandelroute. Door omgevallen bomen na twee orkanen afgelopen winter is het daarvan afgesneden. Voorzichtig zoek ik mijn weg naar beneden. Daar ligt het labyrint uitnodigend op me te wachten. Het heeft een klassieke vorm, zoals het labyrint in Kreta, zoals dat ook terug gevonden is in Tintagel (Engeland). 

Een omvallende boom is deels over de ingang gevallen. Ik werp er een blik op en vrees dat een poging om de weg vrij te maken gedoemd is om te mislukken. De anderen zijn het met me eens. We moeten op dit punt een beetje smokkelen om het pad van het labyrint te volgen. We lopen geconcentreerd en geven elkaar de tijd. Na afloop daalt er een serene rust over ons. We zijn stil en genieten van de sfeer. Degene die dit labyrint gebouwd kent de geheimen van energie.  

'Klassiek' neergelegd labyrint

Vingerlabyrint (St.-Huibrechts-Hern, België) 

Spiraal op de rots

Vanaf het midden van het labyrint valt mijn blik op de rots er tegenover. Daar is een dubbele spiraal in de wand gegrift. Dit symbool kan de loop van de zon door het jaar weergeven. Van midzomer naar midwinter en terug. Het is een theorie waar ik me wel in kan vinden... Je vindt een dubbele spiraal ook terug op oude heilige plaatsen.

Links van de lijn boven de grote spiraal vind ik een runenteken. Ik zoek naar de betekenis ervan. Het lijkt alsof de mogelijkheden legio zijn. Is het de M van man, of z, eo, x? Betekent het misschien bescherming? In dat geval zou het middenpootje iets korter mogen zijn. Kortom, ik kom er niet uit. Teveel mogelijkheden en geen kenner 😒.

Runenteken op de rotswand

Fluisterdalletje

Terwijl ik de ervaring van het labyrint-lopen nog op me in laat werken, zie ik het groene kopje van een bosgeest onder een deken van bruine grond en bladeren. Het maakt het kind in me wakker.

Stil verlaten we de plek. Blij dat we deze met aanwijzingen van de buurtbewoner konden vinden.

Ligt daar rechts boven een bosgeest te slapen?

Nog meer moois

Op de terugweg volgen we het reguliere pad richting hotel. In de verte beneden is een grote steenkring gecreëerd door mensen uit de omgeving. 

Zoekend naar meer achtergrond informatie ontdek ik dat er sprake is van een soort 'slenk', die geheime plekjes herbergt. De rots Bärenstein lijkt me eveneens de moeite waard. Zelf ben ik hier nog niet geweest. Aan mijn verlanglijstje komt op deze manier geen eind 😉.

Steencirkel verderop in het dal