Labyrint lopen tussen de druiven en op het gras

In Schijndel staat een kampeerboerderij met een wijngaard. Het heeft de toepasselijke naam 'De Winery'. Daar hebben de eigenaars hun wijnstokken geplant in de vorm van het labyrint van Chartres. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot het te gaan lopen. Die schoenen had ik trouwens beter uit kunnen laten, want aan het eind kon ik mijn sokken uitwringen. Een paar weken later ga ik opnieuw richting Brabant.  Ditmaal naar het labyrint van Vorstenbosch. Ook in de vorm van het labyrint van Chartres...

De weg van het labyrint

Bij een labyrint volg je een pad met bochten en omwegen, maar wat je zeker weet is dat je uiteindelijk altijd in het midden terecht zal komen. Bij een doolhof ligt dat anders, Daar kan je tegen een muur of hindernis oplopen waar je niet verder kan. Dan moet je omdraaien en een ander pad proberen. 
In een doolhof kan je dus verdwalen en moet je je weg zoeken. Je linkerhersenhelft op scherp zetten en opletten. Ben ik hier al eerder geweest? Als dit pad doodloopt, welke richting is dan wel de goede? Zelf ben ik niet zo goed in het onthouden van dit soort details 😉.
Het pad van een labyrint voert je naar het midden. Je kan analyses in je hoofd uitschakelen, gewoon lopen tot je er bent, want je komt altijd in het centrum uit. Je zit dan meer in je rechterhersenhelft en hebt oog voor andere dingen. Ik zie die als signalen die iets in je wakker kunnen maken. 

Het Druivenlabyrint

Het labyrint van Chartres is uitgezet op de vloer van de kathedraal. Je ziet waar je bent en hoever je nog van het middelpunt af bent. In het druivenlabyrint ligt dat even anders. Een groot deel van de ranken is beschermd door een blauw net. Daardoor voel ik me tussen deze hoge wijnstokken toch een beetje in een doolhof. Ik heb geen idee hoe ver ik van het middelpunt af ben. Op het moment dat ik het midden denk te bereiken heb ik nog een hele ronde voor de boeg. 

Nou kan je in een labyrint nooit verdwalen, maar ik ben de richting kwijt. Omdat ik niet kan zien waar ik ben voel ik me toch een beetje verloren. Mijn pad wordt opgesierd door vlinders die hun vleugels open en dicht vouwen en vooral veel gele bloemen. Ik signaleer dat sommige ranken zich losgemaakt hebben uit hun beschermende net, maar toch verbonden blijven met hun voedingsbron. Iedereen zal zijn eigen momenten van herkenning hebben. 
Gedachteloos kom ik zo aan in het midden. Het wordt gemarkeerd door een prachtige amethist op een paal en aan de rand van de cirkel staat een uitnodigend bankje. Waar je dankbaar even uitrust...

De zon schijnt maar de grond is vochtiger dan ik had verwacht. Met laarzen aan een labyrint lopen lijkt me geen goed idee, en op blote voeten evenmin. Ik verlaat het labyrint met antwoorden, kletsnatte schoenen en druipende sokken. De laatste neem ik op de koop toe. 😉. 


Afbeelding Druivenlabyrint: uitsnede van Google Earth

Het labyrint Vorstenbosch

We overnachten in de B & B to Bee in Heeswijk-Dinther. In het midden van de Keltische droomtuin die er bij hoort is een chakra-labyrint aangelegd. Vlak voor we vertrekken neem ik nog snel een kaart mee met informatie over een tweede labyrint dat vlak in de buurt ligt. Je weet maar nooit...
Ik bezoek de website en neem contact op met de eigenaar. Misschien mag ik dit labyrint in mijn blog noemen? Er ontstaat een leuk contact en tot mijn verrassing krijg ik een bezoek aan dit labyrint voor mijn verjaardag cadeau. Je had me niet blijer kunnen maken. Zo kwam dit tweede labyrint al snel op mijn pad 😉.

Het labyrint Vorstenbosch is aangelegd op de grond. Net zoals in Chartres kun je zien waar je bent. Het is een brede versie, zodat er geen belemmering is voor mensen die om wat voor reden dan ook meer ruimte nodig hebben.
Waar ik in Schijndel een soort 'verloren' loop en me focus op signalen, ben ik hier meer naar binnen gekeerd. Er valt niets te zien of op te merken, behalve in mezelf. De vraag waarmee ik naar binnen ga, wordt beantwoord door de eik op de rand van het bos. Hij staat daar sterk en krachtig als een soort beschermer voor de bomen achter hem. Ondanks het feit dat hij aan de rand staat zie je hem niet over het hoofd en weet hij mij met zijn energie te bereiken. Zijn les is dat het er niet toe doet of je aan de rand staat of in het midden. Het is een mooie boodschap en de druppel die van zijn tak op mijn hoofd valt geeft een soort bevestiging. 
Hier wordt het midden van het labyrint gemarkeerd door een grote rozenkwarts. Dit labyrint loop ik samen met mijn man. Ik sta er een tijdje en voel me verbonden. Mag ook wel na 50 jaar 😉.

In tegenstelling tot een paar weken geleden regent het bijna de hele dag. Dit keer ontkom niet aan een regenjack en laarzen. Tot mijn verwondering is het precies het uur dat ik buitenloop droog. Dat maakt de ervaring een stuk leuker. De beleving is intens en we hebben geen foto's gemaakt. Hieronder een afbeelding van de kaart die ik meegenomen had voor 'je weet maar nooit'. Dat moment kwam dus snel. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Twee labyrinten in zo'n korte tijd hebben hun uitwerking zeker niet gemist. 
Afbeelding labyrintkaart Erik Verkuijlen




Druivenlabyrint  (Winery  & Herbs)
Adres: Boxtelseweg 23, 5481 VE Schijndel, NB
Voorafgaand aan het lopen is er een korte meditatie, na afloop een nagesprek. 

Labyrint Vorstenbosch 
Adres: Het labyrint ligt tegen de Dashbergen aan. Lendersgat 28 (geen bestaand adres).
Voorafgaand is er een uitgebreid verkennend gesprek, na afloop een nagesprek.

Bed & Breakfast to Bee in Heeswijk-Dinther (Wendy Smits)
Het blog hierover vind je op:

Noten
Labyrint Vorstenbosch is tevens onderdeel van Labyrintwerk. Dit is een samenwerkingsverband tussen labyrintwerkers in Nederland en België. Het druivenlabyrint in Schijndel is daar ook onderdeel van evenals het labyrint van Wendy Smits. 

Gerelateerde Blogs

Op vrijdag worden de stoelen van het labyrint in de kathedraal van Chartres verwijderd en is het helemaal te zien. Ik sta een poos te kijken en probeer er een foto van te maken. Dat gaat me niet lukken, want behalve dat er mensen aanwezig zijn die het labyrint lopen, zijn er ook mensen die er dwars overheen lopen. Even wachten dan maar. Dit keer staat er een aantal borden rond het labyrint met tekst en uitleg. Ik heb ze nog niet eerder gezien, maar ik ben al een tijdje niet geweest...

Toen we de kathedraal van Reims betraden voelden we een licht verhoogde energie terwijl we tussen de banken richting het altaar liepen. We registreerden dat het waar te nemen was tussen de tweede en vierde pilaar en besteedden er verder geen aandacht aan... 

Met mijn blote voeten loop ik over de warme stenen van het Maria Labyrint. Een vriendin had me op het bestaan ervan attent gemaakt en het was in mijn hoofd blijven hangen. Deze mooie dag vroeg gewoon om een uitstapje en al gauw waren we op weg er naar toe...

(St.-Huibrechts-Hern)
In het Belgische dorp St. Hubert is een klassiek labyrint te vinden in de buitenmuur van de kerk' staat er onder de foto van het boek dat ik doorblader in de boekhandel. Leuk! Ik ben dol op plaatsen met een verhaal en er staat nog een kort reisje in de planning. In het kader 'niet denken maar doen' reserveer ik voor 2 nachten logies in de nabijheid van St. Hubert. Daarna ga ik me oriënteren. Ik ben een ster in het omkeren van de volgorde :-)...

We logeren in een klein hotelletje op loopafstand van de Externsteine. Al wandelend door het bos ontdekten vrienden van ons vijf jaar geleden een labyrint in een klein dalletje. Door stormen raakte het afgesneden van het wandelpad, maar we hebben het met hulp van een kenner terug kunnen vinden. Het dalletje is niet ver van de Externsteine gelegen, in het bos aan de overkant van het meer...


Reacties

Een reactie posten