Chartres: een opgeruimd labyrint staat netjes

Op vrijdag worden de stoelen van het labyrint in de kathedraal van Chartres verwijderd en is het helemaal te zien. Ik sta een poos te kijken en probeer er een foto van te maken. Dat gaat me niet lukken, want behalve dat er mensen aanwezig zijn die het labyrint lopen, zijn er ook mensen die er dwars overheen lopen. Even wachten dan maar. Dit keer staat er een aantal borden rond het labyrint met tekst en uitleg. Ik heb ze nog niet eerder gezien, maar ik ben al een tijdje niet geweest...


Op de vrijdag is het labyrint vrij van stoelen

Borden met informatie

Op een van de borden wordt gemaand tot het rustig en langzaam lopen. Mensen doen dat dan ook. Ik wil het labyrint dánsen, met twee stappen vooruit en een stap achteruit en dat wordt botsen met de mensen die al eerder begonnen zijn. Even wachten dan maar tot het minder druk is.


Opgeruimd staat netjes

De borden worden weggehaald, maar mijn alarmbel gaat niet af. Het is nog maar vijf uur en de kathedraal is zeker open tot half acht.  Om kwart voor zes zie ik mijn kans schoon en maak de start. 
Uit mijn ooghoek zie ik twee mensen opdoemen met een rij stoelen en nog een rij stoelen. Ze bouwen het labyrint in sneltempo vol en het is duidelijk dat ik niet verder zal komen dan het eerste kwart. Opgeruimd staat netjes, moeten ze gedacht hebben. Jammer. Een paar anderen zijn iets verder, maar gaan het zeker ook niet halen. Een extra bord met de eindtijd waarop je het labyrint kan betreden lijkt me een goede actie. Mocht ik ooit weer eens op een vrijdag in Chartres zijn, dan ga ik heel vroeg naar de kathedraal. Misschien gaat het dan lukken om het labyrint in mijn eentje te dansen. Je weet maar nooit :-).

Balspelen

Overigens vind ik het verhaal van de decaan die het labyrint loopt en een bal vanuit het midden naar de kring mensen er om heen gooit op een van de borden terug. En dat is wel weer leuk (zie gerelateerde blogs). 
Alleen wordt er hier van een gele bal van wol gesproken en in een stuk over de Christelijke Paasdans wordt wordt gesproken over een grote leren bal. Kennelijk waren er variaties op het beschreven balspel.


Informatie over het balspel 

Een nieuwe poging

2017: Een eerste blik maakt al duidelijk dat er sprake is van overbevolking op dit kleine deel van de kerkvloer. Een lange rij mensen schuift langzaam op in de richting van het centrum. Wachtende en mediterende bezoekers veroorzaken een permanente verstopping. Ook later op de dag is er geen gelegenheid om het in alle rust te lopen. Aansluiten heeft geen zin, zoveel geduld heb ik niet :-). Ander seizoen proberen ? 



Gerelateerde blogs

Toen we de kathedraal van Reims betraden voelden we een licht verhoogde energie terwijl we tussen de banken richting het altaar liepen. We registreerden dat het waar te nemen was tussen de tweede en vierde pilaar en besteedden er verder geen aandacht aan... 

Met mijn blote voeten loop ik over de warme stenen van het Maria Labyrint. Een vriendin had me op het bestaan ervan attent gemaakt en het was in mijn hoofd blijven hangen. Deze mooie dag vroeg gewoon om een uitstapje en al gauw waren we op weg er naar toe...

'In het Belgische dorp St. Hubert is een klassiek labyrint te vinden in de buitenmuur van de kerk' staat er onder de foto van het boek dat ik doorblader in de boekhandel. Leuk! Ik ben dol op plaatsen met een verhaal en er staat nog een kort reisje in de planning. In het kader 'niet denken maar doen' reserveer ik voor 2 nachten logies in de nabijheid van St. Hubert. Daarna ga ik me oriënteren. Ik ben een ster in het omkeren van de volgorde 😉...

We logeren in een klein hotelletje op loopafstand van de Externsteine. Al wandelend door het bos ontdekten vrienden van ons vijf jaar geleden een labyrint in een klein dalletje. Door stormen raakte het afgesneden van het wandelpad, maar we hebben het met hulp van een kenner terug kunnen vinden. Het dalletje is niet ver van de Externsteine gelegen, in het bos aan de overkant van het meer...

In Schijndel staat een kampeerboerderij met een wijngaard. Het heeft de toepasselijke naam 'De Winery'. Daar hebben de eigenaars hun wijnstokken geplant in de vorm van het labyrint van Chartres. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot het te gaan lopen. Die schoenen had ik trouwens beter uit kunnen laten, want aan het eind kon ik mijn sokken uitwringen. Een paar weken later ga ik opnieuw richting Brabant.  Ditmaal naar het labyrint van Vorstenbosch. Ook in de vorm van het labyrint van Chartres...