Isterberg: het lijkt alsof hij vanuit de verte naar ons knipoogt

Goed voorbereid gaan we voor de tweede keer naar de Isterberg. Met een aantal verkleinde fotootjes op een A-viertje voelt het een beetje als een speurtocht :-). We gaan 'op jacht' naar een aantal gemiste elementen en beginnen blij gemoed aan de wandeling. Als eerste traceren we een paar 'voetstappen'. Die moeten dan volgens de bewoners wel afkomstig zijn van de dieren uit de Ark van Noach, die hier gestrand zou zijn (informatiebord). Het is hier prachtig. De oude rotsen bieden een geheimzinnige aanblik met gaten die doen denken aan pootafdrukken, of rijen tanden. Sommige bomen zijn met de rots vergroeid en vormen samen een geheel... .. 



Als eerste traceren we een paar 'voetstappen'.




Wandelen en beleven: we vinden hier sporen van
Wodan, dieren van de ark van Noah, de godin Istra en van de duivel 

Op zoek naar oude sporen 

Sporen genoeg: in de vorm van kleine, ronde gaten, 'klauwen', 'tanden' en krassen. Bij de eerste rots die we tegenkomen herinner ik me weer waarom het onmogelijk was om runen en andere tekens uit de oudheid te ontdekken. Overal zien we namen van bezoekers in de rotsen gekerfd. Ik schrap de runen en de 'Venuscode' met zeven streepjes in gedachten al van mijn lijstje. Of heeft mijn man ze toch ontdekt in de buurt van de grote rotsformatie?



Ik schrap de runen en de 'Venuscode' in gedachten al van mijn lijstje



Of heeft mijn man ze toch ontdekt in de buurt van de grote rotsformatie?



Sporen genoeg in de vorm van krassen en gaten



Overal zie ik vormen van gezichten of dieren



Sommige bomen zijn met de rots vergroeid 


Samen vormen ze een geheel.

Waar is de draak?

Dan maar focussen op de hagedis of draak, die zo'n negen meter lang moet zijn. Die kunnen we toch niet missen? Bijzonder genoeg komen we overal waar we kijken koppen en gezichten tegen. Overal kan ik wel een drakenkop in zien. Maar waar is dan die ene, echte draak? 


Overal kan ik wel een drakenkop in zien of vormen van gezichten of dieren



Maar waar is dan die ene, echte draak? 

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

We lopen terug naar de overzichtskaart bij de toegang van het bos. De rotsen zijn min of meer gegroepeerd, maar de namen ervan ontbreken. Alleen bij de Sloopsteine hangt een naambordje hoog boven in een boom. En waar we die kunnen vinden is op de kaart niet duidelijk. 
We proberen een indruk te krijgen van het geheel. Behalve de Venus streepjes hebben we niets gevonden. Zijn we overal wel geweest? Waar ligt die ronde rots die we als eerste hebben gezien? We komen tot de conclusie dat we er in ieder geval twee gemist hebben. We geven onszelf nog een kans :-). 

Vinden we daar het offerbekken? Zou het Sonnenmännchen zich misschien nog laten ontdekken? De twee kleinere rotsblokken die we gemist hebben liggen in een hoekje. Ze bestaan uit lagen steen en hebben een mooie structuur. Geen runen of andere merktekens voor zover we kunnen zien. Onze magere 'buit' bestaat uit de Venus-code en van de draak zijn we niet zeker.



We lopen terug naar de overzichtskaart bij de toegang van het bos. 
De rotsen zijn min of meer gegroepeerd, maar de namen ervan ontbreken. 

Het offerbekken

We volgen het bospad dat terug zou moeten leiden naar de parkeerplaats. We hebben geen idee welke rots waar ligt en of we overal geweest zijn. Het is moeilijk om je hier te oriënteren. Onverwacht worden we verrast door een rots die we nog niet eerder gezien hebben en kijk: daar vinden we op de valreep het offerbekken, Aan de rand ervan weer die geheimzinnige sporen die op dierenpoten lijken. Of hebben ze een diepere betekenis?


En kijk: daar vinden we op de valreep het offerbekken.


Aan de rand ervan weer die geheimzinnige sporen die op dierenpoten lijken

Het is alsof hij uit de verte naar ons glimlacht

De grote rots die we daarna naderen hebben we al wel verkend. We zijn er verschillende keren omheen gelopen. Als we dichterbij komen zien we duidelijke de kop van de draak. Belicht door de zon is er geen twijfel mogelijk. Het lijkt alsof hij vanuit de verte naar ons knipoogt. Ha, ha, dat had je niet gedacht, hé? Heb je eerst vertwijfeld gezocht en zelfs aan mijn zijkant een tijdje gezeten om je appeltje te eten. Loop je nu zomaar tegen me aan :-).


De grote rots die we daarna naderen hebben we al wel verkend. 


Als we dichterbij komen zien we duidelijke de kop van de draak



Belicht door de zon is er geen twijfel mogelijk


Het lijkt alsof hij vanuit de verte naar ons knipoogt

Er valt nog veel meer te ontdekken

We zijn er nog niet met deze tweede verkenning. Ik wil heel graag weten hoe de rotsen georiënteerd liggen, welke namen bij welke rotsen horen en hoe het offerbekken gesitueerd is ten opzichte van de draak. 
De sporen bij het offerbekken hebben een diepere betekenis volgens bronnen die ik geraadpleegd heb. De toegang tot het oude heiligdom ligt volgens kenners in het noorden, gemarkeerd door twee 'Wachterstenen'. Het Sonnenmännchen zou aan de zuidkant van een van de rotsen moeten liggen. En de rune wacht ook nog op een ontdekking. 



Adres

Lehmstr. 1, 48465 Isterberg

Gerelateerde blogs



























































Reacties

Een reactie posten