Hunebed D11 wordt op de ene site omschreven als 'tamelijk gewoon' en op de andere als 'fraai'. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt. Als je het mij vraagt is het 'bijzonder'. Het ligt op een leylijn die vanaf de Adelbertusakker in Egmond via Wognum en Oldeberkoop naar deze plaats loopt. Het is op het ontbreken van één deksteen na nog compleet. Nadat ik er met een groepswandeling ben geweest, ontdek ik de bijzondere ligging ervan op de kaart...
Het hunebed vanuit het westen (foto Marijke Don)
De wandeling
Onze wandeling begint bij de kerk en loopt via een zandpad naar het bos. We staan stil bij een oude grafheuvel links van het pad. De ervaring van onze gastvrouw is dat het er altijd licht is, wanneer je er ook komt. Zelf ervaar ik ook een lichte energie.
Vlak daarna slaan we een pad naar rechts in en als bij toverslag worden alle deelnemers stil. We lopen door een laan met prachtige naaldbomen die boven ons uittorenen. Het is alsof we onze adem inhouden voor de ontmoeting met het hunebed...
De toegangsweg naar het hunebed (foto Marijke Don)
Gevangen zonlicht (foto Marijke Don)
Zou het op deze plek ook altijd licht zijn? (foto Marijke Don)
Hunebed gezien vanaf het oosten (foto Marijke Don)
In den Stienhørns
De twee onderstaande tekeningen zijn gemaakt door Jan Evert Musch. Ik mag ze in dit blog gebruiken, waarvoor dank! Misschien moet ik beginnen met het hunebed zelf, voordat ik het in het grotere plaatje plaats. Dat het hier gaat om hunebed D11 is duidelijk, want het staat er boven dus dit kan niet missen.
Je kan in de tekening de vormen van de Oeros (tijdperk Taurus) herkennen. Met de twee bogen aan de bovenkant worden de hoorns gesymboliseerd. De vorm ervan is gemarkeerd door stenen. Daar heb ik er nog een van terug gevonden (zie onder).
Om het geheel heen zie je dan een grotere krans van stenen (eerste steencirkel). Om een goed beeld te krijgen moet je de tekening omkeren. De kleinere cirkel in het noorden is verstoord. In het zuiden loopt een pad tussen de horens naar de ingang van het hunebed. Om het hunebed heeft dus een grotere kring van stenen gelegen. Bovendien is het ooit afgedekt geweest met een heuvel. Zou je ervan uit kunnen gaan dat er dan sprake geweest is van drie bedekte heuvels?
Ik citeer hier Jan Evert Musch in mijn eigen woorden: 'De ontmantelde stenen kamer had oorspronkelijk stenen in de vorm van oeroshoorns. De steenhoorns zijn verwoest, maar de naam 'In de Steenhoorns' herinnert hier nog aan. De vegetatie is verdwenen evenals de aarden muur. Er mist een deksteen en ook een van de stenen bij de ingang (of uitgang zoals je wilt) is verloren gegaan.
Het hunebed is gelegen op het voorhoofd van een 4 km grote godinne-geoglief van Spin-An (Anloo). De hunebedden waren plaatsen voor spirituele bijeenkomsten en inwijdingen.
Tekening van het hunebed (keer het in gedachten om)
Het hunebed ligt op het voorhoofdschakra van Spin-An
Op de onderstaande tekening zie je de figuur van Spin-An afgebeeld in het landschap. Ze heeft een groen mutsje op (groene vegetatie) en de arm met de draden die ze spint worden gevormd door het Anlooër diepje. Ik heb een oude kaart van Anloo opgevraagd en daar de tekening op geprojecteerd. Het leuke van deze kaart is dat ook de hunebedden er op aangegeven staan.
De tekening van Spin-An als landschap geoglief heb ik dus al een tijdje in huis. Maar pas na de wandeling realiseer ik me dat het dit hunebed is dat op het voorhoofd van de figuur is geplaatst. En dat gegeven maakt het wel heel bijzonder. De energie van deze plaats is heel krachtig en tegelijk verstild.
De plaats van het hunebed is aangegeven met een rode stip. Maar er waren of zijn er meer.
Twee andere hunebedden hebben op de plaats van het keelchakra gelegen, waar later de kerk is gebouwd. Die twee hunebedden zijn paranormaal waargenomen door Dick van de Dool (boek Wigholt Vleer, eerder blog). Bij de elleboog (in het Knipsterbos) hebben drie hunebedden gestaan, twee grotere en één kleine. Hiervan is maar één ruïne over en dat is D8.
Een 4 kilometer lange figuur in het landschap
De figuur van Spin-An geprojecteerd op de kaart
Energie
De auteurs Chris Zoet en Ton van der Leeden ontdekten twee lange leylijnen vanuit het leycentrum bij de Sint Adelbertusput. Een ervan loopt via Wognum en Oldeberkoop naar hunebed D11 in Anloo.
Als ik voor de eerste keer samen met de groep het hunebed nader, sta ik bijna letterlijk even stil als ik een sterke energie ervaar tijdens het lopen. Het voelt alsof ik een soort grens oversteek. Ik kijk op en zie het hunebed voor me liggen. Het is een heel bijzondere ervaring. Die dag heb ik geen tijd om het op mijn gemak te herhalen dus gaan we een aantal weken later terug.
Dit keer verloopt het anders dan ik gehoopt of verwacht had. Wel is de energie voelbaar, maar op een totaal andere manier dan de keer ervoor. De eerste keer zijn we er vlak voor volle maan. Maakt dat het verschil? Hoe kan het dat ik voor mijn gevoel twee keer een energetische grens overga? En eigenlijk even moet wachten tot de energie van de steen(cirkel) en die van mij op elkaar afgestemd zijn voor ik de volgende stappen zet?
Hoe denken jullie daarover?
O ja, en dit weekend mogen we naar de kerk van Wognum 😉. Oldeberkoop heb ik eerder bezocht (zie gerelateerde blogs) en Egmond komt vast nog een keer aan de beurt.
Dank je wel, Marijke Don voor het organiseren van deze wandeling en voor de foto's die ik mocht plaatsen.
Dank je wel, Jan Evert Musch voor de informatie over dit hunebed en tekeningen die ik mocht gebruiken.
Locatie
Het hunebed ligt in de boswachterij van Anloo.
Je kunt er heen wandelen vanaf de Koningsherberg in Anloo.
Dit is een optie:
Noten
Het tijdperk Stier duurde van ongeveer 4000 voor Christus tot 2000 voor Christus
Er is ook een tekening in het boek 'Van Jeruzalem tot Ezelsakker', waarin je het bovenste deel van de figuur kan herkennen. Ook daarop zie je een figuur met de armen die overeenkomt met de tekening van Jan Evert (als je hem onderste boven houdt). Het geeft ook het hunebed op het voorhoofd aan. Op dat kaartje staat de kerk op de plaats van het hartchakra. Ik heb helaas geen reactie gehad op mijn vraag om toestemming om die tekening te plaatsen.
Gerelateerde blogs
Nog een landschap geoglief van Spin An
Oldeberkoop ligt op de leylijn van de Adelbertusakker naar D11.
Scroll voor de 77 ° helemaal naar het einde
Bronnen
Jan Evert Musch: Tekeningen en informatie hunebedden
Zoet, Chris e.a. Langs mystieke plekken in Noord-Holland-midden, 2001, route nummer 13.
Websites
https://hunebeddeninfo.nl/d11-anloo-zuid/Informatie over het hunebed
Kaartje met grafheuvel en hunebed
De naam Steenhoorn staat aangegeven op oude kaarten en verwijst naar een perceel dat aan de rand van het onontgonnen gebied en het heideland lag. Op p. 92 van het document is de uitleg dat de naam van het perceel te maken kan hebben met stenen die in de grond zaten, maar ook een verwijzing kan zijn naar het nabij gelegen hunebed.
.JPG)
.JPG)
Dank voor deze interessante blog Joke!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor het compliment, Ineke!
Verwijderen