Deventer: groene mannen en een verdwenen heilige eik

In Deventer aangekomen lopen we als eerste tegen de Bergkerk aan. Letterlijk, want deze kerk staat op een heuvel. Ik heb er over gelezen, maar hij staat niet op mijn lijstje. Natuurlijk kan ik de verleiding niet weerstaan om er naar binnen te gaan. De kerk is gewijd aan Sint Nicolaas maar door de bevolking omgedoopt tot Bergkerk. Je moet ook even klimmen om de ingang te bereiken. Ik laat me verrassen door het onverwachte bezoek en op mijn lijstje of niet, ik ga de andere dag nog een keer terug...


Het is even klimmen om de kerk te bereiken
Sint Nicolaas prijkt op een gevelsteen in de Bergstraat

Deze kerk heeft iets speciaals

Ik dwaal door de kerk en bewonder de bewaard gebleven fresco's. Er is sprake van een koesterende, warme sfeer. Deze kerk heeft iets speciaals. Het is een plaats waar je graag wil verblijven en die ondanks de leegte bijna magisch aanvoelt. 

De kerk staat op een heuvel, een hoog rivierduin. Uit paranormale waarnemingen komt naar voren dat er in heel vroege tijden een duizendjarige heilige eik heeft gestaan. Ik vind het terug in het boek van Vleer. De boom zou in de tiende eeuw omgehakt zijn. Daarna zou er op deze plaats een bidplaats zijn gecreëerd. Op zich lijkt dat een logische voortzetting. Want ook zonder boom zal de energie hier voelbaar zijn gebleven. 
Bij de toren, de kruising van het transept en op de plaats waar het hoogaltaar gestaan moet hebben voel ik de energie die ik daar mag verwachten. Maar er is meer...draagt deze plaats nog steeds de energie van de duizendjarige eik?

Een plattegrond als schatkaart

Op de leestafel ligt een dikke map met informatie over de geschiedenis van de kerk. Helemaal achterin vind ik een plattegrond met een tekening van de leylijnen en de plaats waar de boom gesitueerd zou zijn. De tekening is van Chris Zoet en ik mag hem in dit blog publiceren. Er is ook een kopie van de bladzijde uit het boek van Vleer. 

Chris heeft aantekeningen gemaakt op de plattegrond. Niet alleen de leylijnen zijn ingetekend, maar ook de plaats waar de heilige eik heeft gestaan. Er is een ondergrondse waterloop die samenvalt met de kruising van de twee leylijnen in het transept. Dat is natuurlijk niet toevallig. Het straalt voor mij een sterke kracht uit tot ver buiten de kerk. 
Een tweede plek waar de waterlijn de oost-west lijn kruist is in het koor. Daarmee worden twee van de drie leycentra in deze kerk extra geactiveerd. 
Ga ik op de plaats van de boom staan dan ervaar ik stilte en rust. Er is geen beweging. Mijn kettinkje dat ik even als pendel gebruik hangt volkomen stil. Dat is ook bij het nameten het geval. 


Plattegrond met leylijnen, sublijnen, chakra's en waterloop
Bron tekening: Chris Zoet / Pelgrimspad.nl


De plaats waar de heilige eik heeft gestaan

Groene Mannen op de preekstoel

Gewoontegetrouw loop ik naar de preekstoel om te kijken of hier de vier evangelisten zijn afgebeeld. Nee, constateer ik. Die vind ik ergens anders. Ze zijn te vinden op twee glas-in-loodramen.

De andere dag ga ik terug naar de kerk. Mijn waarnemingsvermogen moet altijd een beetje gestimuleerd worden vrees ik. Want dezelfde avond lees ik dat er op de preekstoel 'Groene Mannen' afgebeeld zijn. Groene Mannetjes in dit geval, want ze zijn best klein 😉.
Uit hun mond groeien druiventrossen, korenaren, appels en eikels. We zien ook wijnranken en druiven. Ze hebben allemaal hun symbolische betekenis. In het boekje dat ik later koop staat een uitgebreide uitleg. Ik kan me wel vinden in de symboliek van vruchtbaarheid en onsterfelijkheid.  


Groene mannen onderaan de preekstoel


De vier evangelisten zijn terug te vinden in de twee ramen

Boven in de hoek bij de informatiebalie is nog een Christuskop te vinden omringd door slingerende bladeren. Valt die ook in de categorie 'Groene Mannen'?


Christuskop omringd door bladeren

Een kerk die als verrassing op mijn pad kwam. Een plattegrond die als een schatkaart voelt. Kleine groene mannen onderaan de preekstoel. Een waterloop die de leylijnen kruist. Zoveel om te ontdekken en ervaren... Voor mij draagt deze plaats nog steeds de energie van de duizendjarige eik 😊.
En voor jou? 



Adres

Bergkerkplein 1, 7411 EN Deventer

Bronnen

Gooier, Cees de, Gids voor Groene Mannen in Deventer, 2012, p.29
Dit boekje is te koop bij de VVV van Deventer.
Vleer, Wigholt, Leylijnen en leycentra in de Lage Landen, 1992, p.138

Gerelateerde blogs

De Lebuïnuskerk in Deventer is gebouwd op een krachtplaats. Op mijn lijstje staan de bron in de crypte en de oude vloer in het hoogkoor. De bron bevindt zich tussen bijzondere zuilen. De vloer in het koor kenmerkt zich door de kleuren van de drievoudige godin. En we ontdekken ook hier Groene Mannen in en buiten de kerk. Er bevindt zich zelfs een Groene Vrouw te midden van het Manvolk.  Genoeg om er een kijkje te gaan nemen...

Je kan Deventer op twee manieren linken aan Noorwegen en in het bijzonder aan Sint Olav. Olav de Heilige was een Vikingkoning die Noorwegen gekerstend heeft. In de Lebuïnuskerk was een kapel aan hem gewijd. Na zijn dood op het slagveld wordt de Noorse koning in allerijl begraven aan de rand van de rivier in Nidaros (het huidige Trondheim). Na een jaar en vijf dagen wordt de kist opgegraven en geopend. Er gebeuren wonderen en Olav wordt heilig verklaard. Bij zijn graf ontspringt een bron en boven zijn graf wordt de Nidaroskathedraal gebouwd. De laatste aartsbisschop vlucht met de schatten van deze kathedraal naar Deventer. Om ze in veiligheid te brengen. En ik maak mijn droomreis naar Nidaros...



Websites

Een van de verklaringen voor de naam Deventer is de samenstelling van twee Oudsaksische vormen: deve-treo. Dat kan iets betekenen als 'aan een waterloop gelegen geboomte' of 'dode boom'. 
'Deven' zou dan de betekenis hebben van gestorven en 'treo' verwijst naar boom. 

Op deze sites meer over de achtergrond van de Groene Man.
Op de site van Abe de Verteller staat een opsomming van Groene Mannen in andere steden. 










Reacties

  1. Ha Joke! Dank je wel voor dit artikel! Voor mij nieuwe informatie, heerlijk. Ik was een paar jaar geleden in die kerk, ik kon er toen niet in, er was een tentoonstelling, dus veel drukte. Dat was jammer, maar ik wist ook alleen maar dat er een leylijn was. Ik heb er toen wel een blog aan gewijd op mijn avenahareducatie. Echt mooi om dit allemaal te lezen : )

    BeantwoordenVerwijderen