Op de aarden wal die rond de steencirkels van Avebury loopt staan vier indrukwekkende beuken. Ik vind bij een eerste bezoek in het jaar 2004 kleine geschenkjes en briefjes tussen de wortels. Die lijken licht te geven als je ze fotografeert. Als ik de plek vijftien jaar later bezoek is er veel veranderd...

Van plechtige beuk tot lapjesboom

De vier oude beuken staan in een groepje bij elkaar op de aarden wal. Het wortelstelsel van de bomen is met elkaar verweven en indrukwekkend om te zien. Het is een tijd geleden dat ik hier was en het licht dat de wortels leken te weerspiegelen is in mijn geheugen blijven hangen. Na vijftien jaar ben ik terug en ik verheug me op het bezoek aan deze stille plek. Samen met de kleinkinderen klim ik omhoog. Deze voor mij zo bijzondere ervaring wil ik graag met ze delen. 

De beuken in het jaar 2004

Ik vind kleine geschenkjes en briefjes tussen de wortels

Samen met de kleinkinderen klim ik omhoog

Mijn verbazing kan niet groter zijn. Overal waar ik kijk zie ik lintjes om de wortels en takken. Ook grotere voorwerpen wapperen in de wind. Een klein handschoentje zwaait me vrolijk toe vanaf een tak. In de holte van de boom die het meest aan de kant staat liggen oude bloemen. Er zijn touwtjes om de stam gespannen waaraan eveneens lintjes geknoopt zijn. Ik vermoed een groepsritueel. Tussen de wortels vind ik resten van kaarsjes die ter ere van de plek gebrand zijn. De beuk is veranderd in een lapjesboom. Of ik er blij van word weet ik niet. Voor de kleinkinderen is het een eerste ervaring die is zoals die is. Voor mij voelt het anders.

Een indrukwekkend wortelstelsel

Zowel rond de wortels als takken zijn lintjes geknoopt

Lapjesbomen

Het dubbele is dat ook lapjesbomen mijn belangstelling wekken. Voor mij zijn het plaatsen waar de energie bijzonder genoeg is om bij stil te staan. Ze staan vaak op plekken waar de Grote Moeder al vanouds vereerd werd. Ik kan daar blij van worden en van genieten. Het verschil is dat ik die bomen als lapjesboom heb leren kennen. Net zoals mijn kleinkinderen de beuken van Avebury nemen zoals ze zijn :-). 

Lapjesboom (Blog: De residentie van de Grote Moeder)

Lapjesboom bij de bron van de rivier de Kennet