Liduina wordt in 1380 geboren in Schiedam. Na een val op het ijs breekt ze een rib en lijdt tot het eind van haar leven ondraaglijke pijnen. De logica tussen de gebroken rib en een leven lang ziek zijn wordt me pas in tweede instantie duidelijk. Haar verhaal wordt met stukjes en beetjes compleet.  De legende vertelt dat Liduina als klein meisje elke dag in de Sint Janskerk ging bidden bij het beeld van Onze Lieve Vrouwe van Schiedam. Dit beeld was daar niet zomaar terecht gekomen. Dat is een verhaal apart (2). Het meisje brengt veel tijd door in de kerk en vertelt haar moeder na een late thuiskomst dat het beeld naar haar gelachen heeft. Als ze op haar twaalfde jaar ten huwelijk wordt gevraagd is dit niet wat ze wil. Ze smeekt God om een ongeneeslijke ziekte, 'waardoor ze onaantrekkelijk wordt voor de wereld'. Als ze vijftien is maakt ze tijdens het schaatsen een val op het ijs, waarbij ze een rib breekt. Er is sprake van ernstige complicaties waardoor die val resulteert in een levenslang lijden. Na een keerpunt van acceptatie biedt ze troost aan armen en chronisch zieken. Die komen haar van heinde en ver bezoeken. Haar ziekbed duurt lang en Luidina sterft na 38 jaar in 1433. We komen de markering van haar grafkapel tegen in de Grote of Sint Janskerk, samen met twee grafzerken die daar terug gevonden zijn. 

Vanuit de hal komen we in de voormalige doopkapel van de Heilig Hartkerk. Ongedoopt mocht je de kerk niet binnen, dus was dit een eerste noodzakelijke stap voor de gelovigen. Hier vinden we het oudste beeld van Liduina, met aan haar voeten een kleine engel. Aan beide kanten van het beeld treffen we een smal glas-in-lood-raam met bloemen. Aan de linkerkant de rozelaar, aan de rechterkant de aronskelk. De rozelaar verwijst naar het moment dat Liduina zal sterven. Haar engelbewaarder heeft haar verteld dat de tijd daar is als alle knoppen bloeien. De aronskelk symboliseert met haar witte kleur zuiverheid en maagdelijkheid. 

Een blikvanger in de kerk is  het afscheidingsscherm, samengesteld uit honderden kleine tekeningen gemaakt door schoolkinderen uit de buurt, gevormd tot bekende taferelen van Schiedam door Jeroen Staal. Helaas hebben we er geen foto's van gemaakt, wel in bewondering staan kijken. Een kleine indruk ervan vind je hier (klik op fotogalerij). 

Aan de keerzijde van de panelen zijn vier apocalyptische taferelen aangebracht door dezelfde kunstenaar, als aanvulling op de onvoltooide schildering boven het hoofdaltaar. 

Terug lopend begeven we ons naar de  nieuwe Liduinakapel. Daar vinden we haar leven verbeeld in glas-in-lood: biddend bij het beeld van Onze Lieve Vrouwe van Schiedam, de engel met de rozelaar, haar lijden. Aan de wand een sculptuur van Liduina en haar engelbewaarder, haar beeld, een vaas met rozen waar kinderen een wens aan kunnen hangen. Lest best gaat in dit geval niet helemaal op. Overal in de kerk vinden we sporen van de Heilige Liduina terug: in de oude doopkapel, op de zijaltaren, klein afgebeeld op de acopalyptische panelen en in haar eigen kapel. 

De engelbewaarder en het kruis met de rozen

Glazen koepel beschilderd met schaatstafereel uit de kinderfilm 'Frozen' (Käthe de Wolf, toen 13 jaar)

Gekozen als analogie voor de ijspret en de latere opofferingsgezindheid van de figuren 

Uitleg verhaal Liduina kapel

Met dank aan de uitgebreide en enthousiaste rondleiding door Dhr. Henry de Wolf

De Heilig Hartkerk is alleen op Open Monumentendag toegankelijk voor publiek.

(1) Mystiek in Frankrijk, Deel XVIII: 'Een pelgrimstocht naar Bourgogne' - F.C.M. Rosier

(2) Per schip onderweg naar Antwerpen kwam het aan in Schiedam. Het schip kon niet verder varen en het beeld werd zo zwaar dat het niet te tillen was. Voor de bevolking was dit een teken dat deze Maria in hun stad vereerd wilde worden. Het beeld werd gekocht en kreeg een plaatsje in de Sint-Janskerk (Bron).