De Vrouwe, de grot en de bron (Mellieha, Malta)

Twee bordjes die toch duidelijk bedoeld lijken te zijn voor toeristen wijzen in tegengestelde richting. Het ene naar de kerk, het andere naar de andere kant van de straat. Het eerste verwijst naar de 'Sanctuary of Our Lady of Mellieha', het tweede naar de 'Chapel of Our Lady of the Grotto'. Even zijn we in verwarring, maar laten ons dan leiden door het open hek aan de overkant. Het geeft toegang tot een trap die afdaalt naar de grot die het doel is van ons bezoek. We staan even stil bij de olijfboom op een tussen-platformpje en dalen verder af naar de crypte...

De kapel van de Vrouwe van de grot

Achterin vinden we het witte beeld van de Vrouwe van de Grot, met het kind op haar arm. Onder haar voeten wordt stromend water aangevoerd door smalle kanaaltjes en gangetjes. Er heerst een serene stilte. Voor het beeld van Maria branden kaarsjes, in nissen aan de rechterkant staan oude beelden. 
Aan weerszijden van de trap hangen ex-voto's, met gebeden en dankzegging voor wat diep gewenst wordt of vervuld is. Op een houten balk heeft een vrouw de vraag om een baby te mogen krijgen ingekrast. Maria doet de hoop weer leven. Getuigen hebben het beeld in 1887, 1888 en 1948 een kruisje zien slaan. Dat heeft de stroom bezoekers vergroot. Er vinden hier wonderen plaats en pelgrims vinden tot op vandaag  hun weg ernaar toe.


We dalen de trap af naar de crypte.


Aan het eind van de grot vinden we Maria met het kind


Stromend water in de grot, aangevoerd door smalle kanaaltjes en gangetjes.


Rechts staan nissen met oude beelden



Aan weerszijden van de trap hangt de muur vol met ex-voto's


Vragen en dankzegging voor wonderen  
De Bovengrondse Kerk

De bovengrondse kerk wordt aangeduid als de Sanctuary of Our Lady of Mellieha. Ondanks de officiële sluitingstijd kunnen we gewoon naar binnen wandelen. Ook dat is dus mogelijk in Malta :-). 
Een fresco van Maria met kind in Byzantijnse stijl staat centraal. Het wordt toegeschreven aan de apostel Lucas, die het geschilderd zou hebben na de schipbreuk met Paulus op Malta, maar waarschijnlijk is het van latere datum. 
In tegenstelling tot de sobere grot vinden we hier pracht en praal. Op de een of andere manier past het niet voor mijn gevoel. Wat moet die Vrouwe met zo'n rijk versierde kerk? De Vrouwe, de grot en de bron, ze horen bij de aarde en liggen voor mij op een diepere laag. 

 

De Sanctuary of Our Lady of Mellieha.


De rijk versierde kerk

 

Het fresco van Maria met kind rechts


Netwerk van Maria bedevaartplaatsen


Ex-voto's aan de wanden


Plein voor de kerk


Maria met kind op de rechterarm


Doorkijkje naar de zee


Een van de vele beelden van de apostel Paulus


En voor de volledigheid de 'Door of Mercy'



Adres

Chapel of Our Lady of the Grotto: Triq Il-Marfa, Il-Mellieħa, Malta
De Sanctuary of Our Lady of Mellieha: Triq l-Erwieħ, Il-Mellieħa, Malta

Gerelateerde blogs

In 2003 bezochten mijn man en ik voor het eerst het eiland Malta. Wat mij vooral trok waren de verhalen over de tempels, die tot de oudsten van de wereld behoorden. De tempels hebben ronde vormen, die geassocieerd worden met het lichaam van de godin. Ze bestaan uit reuzenblokken, passend in elkaar gezet zoals zoveel megalitische gebouwen...

Sterk is ze als geen ander en zoals elke vrouw kan ze moeiteloos multi-tasken. Met haar baby in haar schort gebonden wandelt ze al etend met een grote reuzensteen op haar hoofd van de steengroeve in het zuiden van het eiland Gozo naar het noorden waar de tempel gebouwd wordt: van Ta' Cenc naar Ggantija. Dat ze een reuzin is lijdt geen twijfel. De bonen die ze eet zijn Broad Beans, en het is bekend dat je daar sterk van wordt...

'Deze tempel ligt verborgen in de tuin van een hotel'. Ergens was de zin blijven hangen in mijn geheugen. En natuurlijk was ik van plan om er ooit een keer naar op zoek te gaan als ik weer op Malta was. Dit jaar verbleven we in een hotel aan de St. Pauls Bay en dook de tempel van Bugibba op als een verrassing in de buurt, op loopafstand...

Van de aardbodem verdwenen, verzwolgen door de aarde. Gefascineerd sta ik aan de rand van een grote, diepe put in de buurt bij Qrendi op Malta. De wanden zijn loodrecht en op de bodem diep onder ons groeien bomen en struiken, waaronder een aantal zeldzame soorten. Aan de rand van de put is een smal paadje met een snel dalende helling. Ik kan erin als ik wil, maar er is geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Mogelijk kom ik heelhuids beneden, maar ik vrees dat ze me daarna naar boven moeten takelen :-). Ik ga de uitdaging niet aan...

De Mosta Dom op Malta is omgeven met verhalen. Allereerst is er het verhaal van de bom die in 1942 door het dak van de koepel in de kerk terecht kwam. De bom kwam niet tot ontploffing en niemand van de aanwezigen raakte gewond. Dat werd ervaren als een wonder. Een replica van de bom wordt bewaard in de sacristie en trekt het merendeel van de bezoekers, maar ik kom voor het verhaal van de koningin van Atlantis...

Het is nog donker als ik om half 9 beneden kom. Vandaag komt de zon op om 8.46 uur en gaat onder om 16.29 uur. Langer donker dan nu zal het niet worden. De zonnewende vond gisteren plaats en over een week is het al vijf minuten langer licht. We maakten gisteren een wandeling in het Staelduinse Bos (1), waar hoornblazers midwinter met hun tonen inluidden. Verder merk ik er weinig van. De astronomische winter (1 december) heeft een plaats gekregen in ons tijdperk...

We vinden de spiraalvorm terug in labyrinten, op kruisen, in kinderspelletjes. Spiralen die de zonnewende symboliseren, het ritme van donker en licht weerspiegelen, de cyclus van de maan weergeven, de reis van het leven in beeld brengen. Voor de een alleen versiering, voor de ander betekenisvol...

Websites

The Sanctuary of the Lady of Mellieha
Informatie over Mellieha




Reacties

Een reactie posten