Toch kom ik op mijn reizen regelmatig plekken tegen waar midwinter gevierd werd. Zowel de zomerzonnewende als de winterzonnewende waren belangrijke momenten. In New Grange verlicht de opkomende midwinterzon de achterste kamer van het complex. In Chartres wordt midzomer gemarkeerd, evenals in Vezelay. De Saint Sulpice in Parijs geeft beiden aan, inclusief de equinoxen. In Malta fungeren de tempels van Hagar Qim en Mnajdra als tijdmeters. 

Frankrijk: Parijs, Saint Sulpice

Soms klimt de zon omhoog over een vastgelegde baan, zoals in de Saint Sulpice in Frankrijk. De zonnestralen komen door een klein gaatje aan de rand van het raam in het zuiden. De stralen bereiken de baan om twaalf uur in de middag.

Om 12 uur 's middags bereiken de stralen van de zon de lijn

Op midwinter bereikt de zon het voetstuk op de obelisk (gnomon)

Frankrijk: Kathedraal van Chartres

In Chartres raakt de zonnestraal een gemarkeerde plek op de grond  (midzomer om 12 uur).

Tijdens de zonsopgang van de winterzonnewende schijnen de zonnestralen op de rechter megaliet. Op het moment van de zomerzonnewende wordt de linker megaliet verlicht. Tijdens de equinoxen baant de zon zich een weg door de tempelruimte. 

Mnajdra meet zowel de zomerzonnewende

 als de winterzonnewende als de equinoxen 

Malta: Hagar Qim

Hagar Qim heeft ook een zonnebaan, waarvan ik vermoed dat het  om de zomerzonnewende gaat. Hier gaat de zon langs de rechterkant van een buitenaltaar.

Deze tempels staan beiden aan zee en zijn in de afgelopen jaren overkapt om schade aan de stenen te beperken. De schoonheid ervan gaat daardoor verloren, dat wel. De winst is dat er in de nabijheid van de tempels een museum is gebouwd met informatie over het geheel.