Maria Magdalena in Maasland

Na mijn bezoek aan de Oude Kerk in Maasland blijkt dat ook de Maria Magdalenakerk van het dorp zijn deuren op zaterdagmiddag opent. Hoe bijzonder is dit, nu ik net een heel mooi boek over haar aan het lezen ben. Maria Magdalena is de patroonheilige van deze kerk en ik ben heel nieuwsgierig of ik sporen van haar kan ontdekken. Zou er een beeld van haar staan? Ik vind haar afgebeeld op een muurschildering en kom haar tegen in het glas-in-lood paneel van een deur. Ze heeft een plaatsje in de kruiswegstatie en ik ontdek haar in het middelste raam van het koor. Nee, geen beeld, maar dat is misschien iets te veel gevraagd...
 
Een stukje geschiedenis 

De kerk is gebouwd op de plaats van een eerder rond 1750 gebouwde kerk. Die lag toen nog midden tussen de weilanden en de tuinderijen. In de loop van de tijd vonden er vergrotingen en vernieuwingen plaats. Deze kerk werd in 1886 afgebroken en op 1 juni 1886 werd de eerste steen gelegd voor de huidige kerk. Op 11 juli 1887 werd de kerk door de bisschop gewijd aan Maria Magdalena. 

Eerder was Maria Magdalena de patroonheilige van wat nu de Oude Kerk van Maasland is. Dat blijft een beetje verwarrend. Die kerk staat een eindje verderop. Na de Reformatie moesten de rooms-katholieke gelovigen uitwijken naar een schuilkerk in de vorm van een woning of schuur. Zij namen de naam van hun patroonheilige mee. 
In 1838 kreeg de kerk een toren. De in hetzelfde jaar geschonken klok werd plechtig ingewijd en kreeg de naam 'van Maasland's patrones': Sinte Maria Magdalena. Ik weet overigens niet of die klok er nog hangt...  

Maria Magdalena

In de uitnodiging voor de Open Dag staat dat er een schilderij van Maria Magdalena te bewonderen is in de gerenoveerde Maria Magdalenazaal. Mijn gastvrouw brengt me daar als eerste heen. Onderweg naar die ruimte kom ik haar tegen op een glas-in-loodraam op een deur. Ik blijf bij allebei even stil staan, met name omdat ze zo verschillend zijn. Wat beide afbeeldingen delen zijn de kruik en de schedel aan haar voeten.


Bij allebei de afbeeldingen vind je de kruik en de schedel terug

Bij het glas-in-loodraam hoef je niet te twijfelen over wie hier afgebeeld is. De naam S.Maria Magdalena staat eronder. Naast de kruik en de schedel draagt ze een kruis en is haar hoofd omgeven door een halo. 

Bij het kunstwerk valt me als eerste de blauwe kleding op die Maria Magdalena draagt. Zo heb ik haar niet eerder afgebeeld gezien. Ze heeft het bekende kruikje in haar hand en de schedel ligt aan de rand van de waterval. 
De lichtende grot met de twee opgerolde doeken verwijzen naar het opstandingsverhaal. Tegelijk is het Bijbelse verhaal met de eigen omgeving verweven. De kastanjeboom naast de grot staat naast de kerk aan het begin van de parochietuin. De bloemen en vogels horen in het Nederlandse landschap maar dan is er ook weer het judaskruid dat aan de rand van het water te vinden is. 

In de kerk speur ik verder naar haar. Ik moet hier even wat langer zoeken. Ze heeft een prominente plaats op het middelste raam van het koor. Het tafereel geeft de ontmoeting in de tuin na de opstanding weer. Verder wordt Maria Magdalena afgebeeld in de kruiswegstaties. 
Nergens vind ik haar in het rood gekleed, zoals de kerk in de 17de eeuw voorschreef. Op de kruiswegstaties  is de rode kleur zelfs toegekend aan Johannes. 


Maria met kruik bij de ontmoeting na de opstanding
Hier mist de schedel

Dit blogje gaat over de kerk, dus eigenlijk wilde ik het hierbij houden. Maar net nu ik een heel mooi boek over haar aan het lezen ben is mijn aandacht sterk op haar gericht. Misschien is het bezoek aan deze kerk meer dan toeval. Ik sluit een deal met mezelf. Ik breid haar verhaal uit en zoek meer  foto's. Maar dat deel plaats ik dan wél onder de streep 😊.

Wijdingskruisjes

Eigenlijk kom ik alleen in oudere kerken. Daarmee bedoel ik kerken die voor 1350 gebouwd zijn. De meeste daarvan zijn na de Reformatie overgegaan in protestantse handen met alle gevolgen van dien. 
In die oude kerken vind ik soms nog een overgebleven wijdingskruisje. Daarbij heb ik me regelmatig afgevraagd hoe die dan verdeeld waren over de kerkruimte. 
Nu ik te gast ben in een Rooms-Katholieke kerk die uit de periode van na de Reformatie stamt vind ik ze alle twaalf terug. Dat is een soort verrassing al geef ik toe dat ik dat natuurlijk ook zelf had kunnen bedenken. 
De twee eerste zijn ingemetseld aan beide kanten van de ingang. Zes zijn er verdeeld over de wanden van het schip ter hoogte van de middelste drie pilaren. En tot slot zijn twee aangebracht bij de zijaltaren en twee bij het koor.  


Een van de twaalf wijdingskruisjes en een overgebleven kruisje in de kerk van Vries 

Oud en goud

Een kerk die in 1887 gewijd is valt natuurlijk niet onder de categorie 'nieuw'. Een bord aan de muur bij de ingang herinnert me eraan dat ook deze kerk al 125 jaar bestaat. Er zijn veel mooie dingen te bewonderen. Zo zijn de ramen in het schip met de kruiswegstaties eronder een blikvanger.


Op 1 juni 1886 werd de eerste steen gelegd door Mgr. H.L. Spoorman, de deken van Delft
Op 11 juli 1887 werd de kerk door bisschop C.J.M. Bottemanne gewijd

Onder de ramen met de afbeeldingen van de apostelen en hun symbool is aan beide kanten de kruiswegstatie te vinden. Die laatste krijg ik heel moeilijk op de foto, dus hierbij een overzicht van de wand aan de linkerkant. Om een indruk te krijgen...



Wat ik mooi vind is dat er ook een aantal oude dingen te bewonderen zijn. De wijwaterbakjes, de doopkapel met de jurkjes aan de muur en de oorspronkelijke deuren van de biechthokjes zijn bewaard gebleven. 
Van de doopkapel is hier een mooiere foto te vinden. Ik moest mijn eigen foto vanwege de privacy deels inkorten. Aan het doophek zaten witte vogeltjes vastgemaakt met de data en de namen van baby's die waren gedoopt. Soms zie ik in mijn enthousiasme dit soort details over het hoofd en neem ik alleen het totaalbeeld in me op...


Links:Wijwaterbakje      
            Rechts: Deuren van de biechthokjes aan de linkerkant in gebruik als doorgang


Deel doopkapel met doopjurkjes

Tot slot zijn er nog een aantal beelden te bewonderen waarvan ik de belangrijkste er even uitlicht 😊.


In de Mariakapel naast de ingang staat het beeld van Maria van Lourdes
Boven haar is in het raam Maria afgebeeld staande op de maan en de draak
Dat laatste was trouwens een van de voorschriften om haar af te beelden


Aan beide zijden van het koor staan de altaren van Maria en Jozef
Op de muur ernaast zie je onder de kandelaar bij allebei een wijdingskruisje 

Het altaarblad 

Ook op het oorspronkelijke altaarblad zijn vijf wijdingskruisjes aangebracht. Vier in de hoekpunten en een in het midden. Het altaarblad doet nu dienst als 'naambord'. Op de onderstaande foto's zie je de bovenste twee kruisjes en het middelste. De twee onderste zijn bij het plaatsen in de grond voor het gezicht verdwenen. Verder is er nog een vierkant zichtbaar op de plaats waar de relikwieën hebben gezeten. Die zijn verplaatst naar het huidige (verplaatsbare) altaar. 



Het marmeren altaarblad is is terug te vinden bij de ingang van de kerktuin 

Energie

In deze kerk ervaar ik minimaal energie. Kan het zijn dat er in 1871 geen rekening meer gehouden is met energiebanen? Bij het middenpad voel ik aan een kant een lichte energie, het koor was bezet door een zangkoor dat aan het oefenen was dus daar wilde ik niet middenin gaan staan. 
Bij het begin van de parochietuin staat de kastanjeboom op een sterke plek. Voor de toren is er stille energie waarneembaar en rechts van de kerk (dus aan de andere kant als je ervoor staat) begint er iets te stromen. Vanaf het punt waar ik sta zie ik de toren van de Oude Kerk in de verte. Ik vraag me af of er ergens een lijn doorloopt vanaf dat punt. 
Wegfietsend realiseer ik me dat de Maria Magdalenakerk niet uitgelijnd is op het Oosten. Hij staat eerder wat schuin gericht op het noord-westen, maar niet helemaal. De reden ervoor ken ik niet. Ik kan me hooguit voorstellen dat er gewerkt is met de beschikbare ruimte...
Op p. 35 van Geschiedenis van Maasland lees ik het volgende stukje: 'Te eer, omdat de nietige kerk , welke men vroeger van een boerenwoning gemaakt had, als bouwvallig was afgekeurd , en zij nu met het geld, waarop de uitgevaardigde wet hun recht gaf, die kerk wilden herstellen, wijl hun eigen middelen daartoe niet voldoende waren'. Wellicht is dit het antwoord op de vraag waarom deze kerk niet oost-west uitgelijnd is. 


De Kastanjeboom in de parochietuin en het zicht op de toren van de Oude Kerk




Maria Magdalena en de rode mantel

De kerk schreef in 1649 voor dat Maria alleen nog in wit en blauw mocht worden afgebeeld. Om verwarring (tussen Maria en Maria Magdalena) voor altijd uit te sluiten. Schilderijen waarop de Madonna in het rood gekleed ging, werden streng verboden en de 'vrouw in het rood' werd synoniem met een 'publieke vrouw'. Gelukkig is dat beeld inmiddels achterhaald en is Maria Magdalena op 3 juni 2016 door de Paus in ere hersteld. Het Vaticaan heeft die dag een decreet gepubliceerd waarmee de liturgische feestdag van Maria Magdalena op 22 juli wordt opgewaardeerd. Haar feestdag komt daarmee liturgisch op dezelfde hoogte als die van de apostelen.  

Uit blog: Die tentoonstelling verrast me (link)
Volgens de legende is Maria Magdalena na de kruisiging in een boot aan de kust van Frankrijk geland. Ze strandde daar samen met twee andere Maria's: Maria Salomé en Maria Klopas. Vandaar uit verspreidde zij het evangelie in Frankrijk. Met de aankomst in Saintes-Maries-de-la-Mer nam de Maria Magdalena verering in Frankrijk een hoge vlucht. Dat was in de ogen van de kerk geen gewenste ontwikkeling. 
Om haar te onderscheiden van de Maagd Maria werd dus onderscheid aangebracht. Beide Maria's kregen een kleurcode toebedeeld. Maria de Moeder werd afgebeeld in wit en blauw, de kleuren van de maagdelijkheid. Maria Magdalena in rood, rood en groen, met losse haren, gekroond en met een albasten kruik. 
Maar soms wordt ook Maria Magdalena afgebeeld met een kind. En andere keren is de Maagd Maria op haar beurt gekroond. Zo simpel als het lijkt is het dus allemaal niet.  Alleen met dat wit en blauw zit het wel goed. De rode kleur is niet consistent toegepast. De kroon lijkt door beiden gedragen. En dat maakt dat je heel goed moet blijven kijken 😊. 

Ter illustratie een aantal foto's uit eerder blogs. 


Links: Basiliek Sainte-Marie-Madeleine van Vézelay met kruik
Rechts:  La Madeleine in Museum naast  Église Notre-Dame de Saint-Père 
Vergis ik me of is ze zwanger? Haar naam staat op het bordje boven het beeld. 
Met permissie om de foto te maken 


St. Quentin la Chabanne (Creuse): Notre Dame sous Terre in de bovenkerk


Links: Boom met imprint Maria Magdalena  Les Labadous, bij Rennes le Château (2013)
Rechts: Foto Catharijneconvent tentoonstelling (2017) 


Links: Maria in de Abdij van Pontigny (2017)
Rechts: gevel van Église Notre-Dame de Saint-Père  (2017):
Rechts Maria Magdalena met de kruik, links de Maagd Maria met de kroon 

Extra

Het boek dat ik aan het lezen ben heet Maria Magdalena Ontsluierd (Annine van der Meer, 2021).
Zij vergelijkt hierin het Evangelie van Johannes met The Gospel of the Beloved Companion: The Complete Gospel of Mary Magdalene (Jehanne De Quillan, 2010).

In het Catharijneconvent wordt van 25 jun 2021 - 9 jan 2022 een tentoonstelling over Maria Magdalena verwacht. 

Adres

Locatie: Maria Magdalenakerk, Hammerdreef, Maasland
De Rooms Katholieke Maria Magdalenakerk in Maasland houdt elke zaterdagmiddag een 'Open Kerk'.
Tijd: 13.00 - 16.00 uur (even checken is handig denk ik). 

Bronnen

Starbird, Margaret, De vrouw met de albasten kruik (1995)
Post, B.J, Geschiedenis van Maasland (1909, herdruk 1985)

Eerdere blogs

De Oude Kerk van Maasland (link)
Vries: verborgen geheimen en een onopgelost raadsel (link)
Die tentoonstelling verrast me (link)
De Zwarte Madonna van Vézelay (link)
De abdij van Pontigny met Maria (link)
De Zwarte Madonna (link)
De Zwarte Madonna in Creuse (link)

Websites












De Oude Kerk van Maasland

Op deze eerste lentedag lopen we in het zonnetje naar het naburige dorp Maasland. Ik wil heel graag een keer in de oude kerk daar kijken en voelen, maar voor nu neem ik genoegen met een 'rondje rond de kerk'. Hoe blij verrast ben ik als ik een briefje op de kerkdeur vind: de kerk is open, welkom! Opvallend is de mix van oude en moderne elementen in de ruimte. En ook hier is er sprake van een kerk die gebouwd is op een uitgekozen plek...


Kerk met Commandeurshof door Jan Jansz.Potter - Publiek domein
De Oude Kerk

De Oude Kerk van Maasland staat in het midden van het dorp. De plaats voor deze kerk werd in 1164 door graaf Floris III aangewezen. Hij koos een plaats die 'hoog en droog' was en dat had zijn reden. Het vorige kerkje lag namelijk vlak bij de Maas en was het jaar ervoor tijdens een stormvloed samen met het hele dorpje Masalant van de kaart geveegd (1).

Deze oude steen komt heel misschien nog uit dat allereerste kerkje. Hij ligt vlak bij de koffiehoek bij de noordelijke muur. Het is mogelijk een deksel van een sarcofaag uit de twaalfde eeuw. In dat geval is hij dus ouder dan de kerk.



De nieuwe kerk werd gebouwd in een bocht van het watertje de Gaag, waar eerder een ringburcht op een hoge plaats had gestaan. Op oude kaarten is de ronding van het terrein goed te zien. Was er misschien sprake van een terp, zoals Cornelis Hoek (stadsarcheoloog Rotterdam) dacht? Dat is niet duidelijk. 

Van het kerkje uit 1164 is niets meer over. De kerk waar we te gast zijn staat op dezelfde plaats en is de opvolger ervan. De toren en het schip stammen uit 1400. De noordbeuk werd een eeuw later aangebouwd. 

Je kan dat goed zien op de plattegrond van de brochure van de kerk. Waar nu de pilaren tussen de twee beuken staan was eertijds de noordelijke buitenmuur. De kerk bestond dus oorspronkelijk uit een schip en een koor. Opgravingen hebben uitgewezen dat het schip iets minder breed was dan nu. De zuidelijke muur stond wat dichter bij de toren.  


Plattegrond van de kerk met de aangebouwde noordbeuk

In 2018 is de kerk gerestaureerd en kreeg een modern interieur. Ik moest even aan de combinatie wennen, maar ik kan niet anders zeggen dat het lijnenspel van de nieuwe elementen bijna naadloos past in de oude kerk. 


Twee kistjes om het geld in te bewaren (17de en 18de eeuw)


Het nieuwe interieur
Even terug in de tijd

De plaats waar het kerkje gebouwd moest worden werd dus door Floris III in 1194 aangewezen. Nog geen 50 jaar later schenkt graaf Willem II van Holland het in 1241 aan de Duitsche Orde. 
Dat was een geestelijke ridderorde die ten tijde van de kruistochten in het leven was geroepen en bedoeld was om hulp te verlenen aan zieken en gewonden. Deze orde kreeg hiermee het recht om de pastoor te benoemen en de naam van de kerk te bepalen. Als tegenprestatie moest de orde dan weer zorg dragen voor het onderhoud van de pastoor en de kerk. 
In het glas-in-lood-raam aan de zuidkant van de kerk vind je het jaar 1241 terug. Aan dit raam zit een heel verhaal vast, maar ik kan niet alles kwijt in dit blogje. Er ligt een mooie folder over in de kerk. 


In het bovenste deel van het glas-in-loodraam vind  je het jaartal 1241 terug

Na 1365 werd de Commandeurshof gebouwd naast de kerk in het dorp. Op de kaart van Potter (rond 1570) is zowel de kerk als de Commanderij afgebeeld.

De omslag vindt plaats als Jasper van Egmond (commandeur van de Orde) zich bekeert tot het protestantse geloof. Daarmee wordt de kerk 'omgedoopt' tot een protestantse kerk. Soberheid wordt het devies. Beelden, altaren en versieringen worden uit de kerk verwijderd. In de kerk zijn halfronde nissen onder de raampartijen te vinden. Ik vraag me nieuwsgierig af wat daar heeft gestaan.  

De rooms-katholieke gelovigen moeten hun heil letterlijk ergens anders zoeken. Zij wijken uit naar een schuilkerk en nemen de naam van de patroonheilige mee. Dat was rond 1563. 
Bij de laatste restauratie is de gerestaureerde grafzerk van Jasper van Egmond terug gelegd in het koor. 
 
Een wapenbord met een legende

De noordbeuk werd een eeuw later gebouwd dan de toren en het schip. Boven de uitgang hangt een oud wapenbord. Omdat ik graag wilde weten wat het voorstelde en van wie de wapens waren probeerde ik de afkomst ervan te achterhalen. 
Nou, dat is gelukt, maar in plaats van een kerkelijke voorstelling die ik verwachtte, is hier de legende van een Perzische koning Cambyzes afgebeeld. Hij laat een corrupte rechter straffen op een wel heel wrede manier. De man wordt levend gevild en zijn zoon is bij de straf aanwezig. Meer details laat ik maar achterwege. Het is weliswaar een legende, maar toch...

Het wapenbord is afkomstig uit de rechtszaal van Delft en door de laatste baljuw in 1824 aan de kerk geschonken. Samen met een ander bord, dat ik persoonlijk iets vriendelijker vind, alhoewel een zwaard niet ontbreekt. Dit bord hangt aan de rechtermuur in het koorgedeelte van de noordbeuk.

 

Boven de noordelijke uitgang: bord met wapenschilden Jan Notemans (1761)
Tekst van het rechterbord: 'zie geen personen aan, maar weeg slechts quaet en goet
straf d'ondeugd met Godts Zwaert en spaer 't onschuldig bloet 

Een domper op de feestvreugde 

Op 18 juni 1945 werd de overwinning op Napoleon in 1815 nog feestelijk herdacht. Een lichtfakkel ter ere van de feestvreugde kwam wel heel ongelukkig in de goot tussen het schip en de noordbeuk terecht. Als gevolg van de brand die uitbrak was alles in één klap verwoest. Op de muur bij de consistorie zijn de data van de brand en de herbouw terug te vinden.

 

Door brand verwoest 18 juni 1945             In oude luister hersteld 18 juni 1954


De dakgoot tussen de twee beuken

Gelukkig kon een deel van het meubilair nog op tijd gered worden. Zo is ook een Dertien Artikelen bord bewaard gebleven. Daarop staan de regels die golden voor het begraven. Het hangt aan de wand aan de linkerkant bij de ingang naar het koor. 
Er werden ook dingen door andere kerken geschonken. Of van andere kerken gekocht. Zo zijn de preekstoel en een aantal banken afkomstig uit Graft  (Noord-Holland) en is het balkon met het orgel erboven afkomstig uit  Utrecht. 


Het 'Dertien Geboden' bord

Een doopkapel en een trouwkapel

De doopkapel staat als het ware 'aangeplakt' aan de zuidkant van de kerk bij de toren. Daar zat ooit een toegangsdeur in, want zonder gedoopt te zijn had je geen toegang tot de roomse kerk. Er zaten dus twee ingangen naast elkaar: een bij de toren en een bij de doopkapel. Nu is die deur dichtgemetseld. 


De deur naar de doopkapel en het raam met de bruiloft te Kana in de voormalige trouwkapel

In de doopkapel staat een knielbankje met vier prachtige symbolen van de evangelisten in hout gesneden. De namen staan erbij. Ik ben gefascineerd door de voor mij bijna primitieve manier waarop ze uitgebeeld zijn. 
Alle vier evangelisten hebben vleugels, alsof ze daarmee aangeduid worden als boodschappers tussen de aarde en de hemel. 


Knielbankje doopkapel en doopvont



Matth                                          Marc


Lucas                                         Joan

Het Noorderkoor was ingericht als trouwkapel. Op het glas-in-loodraam is hier de bruiloft te Kana afgebeeld. Hoe symbolisch kan dit zijn. Op dit moment is dit gedeelte afgescheiden van de rest.
Een juweeltje dat ik er vond was een oude, natuurstenen kansel met de symbolen van de vier evangelisten. Die kansel is na de brand door de rooms-katholieke kerk uit het dorp geschonken. 


Marcus                                Mattheus


Johannes                                 Lucas

De link tussen de vier sterrenbeelden en de evangelisten

Het is natuurlijk niet de eerste keer dat ik me afvraag hoe het nou komt dat er vier sterrenbeelden symbool staan voor de vier evangelisten. En zomaar opeens vind ik deze week het antwoord in het boek Enuma elisj van Selma Schepel. Het is de Nederlandse vertaling van het Babylonische scheppingsverhaal. 
Hier lees ik dat kerkvader Hiëronymus de beelden koppelde aan de evangelisten (2). Mattheus kreeg de mens als symbool. Marcus kreeg de leeuw toegewezen. De stier werd verbonden aan Lucas en Johannes kreeg de adelaar als kenmerk. Zo is dat dus gekomen.

Krachtplek

En dan nu de energie die ik waarneem in de kerk. Bij beide hekken die toegang geven tot het kerkterrein voel ik mijn handen gaan prikkelen. Buiten bij de toren is de energie aan de linkerkant het sterkst. 
Binnen lopen verschillende lijnen. Dat er een lijn door het vroegere middenpad loopt in de richting van het koor verbaast me niet. De energie wordt sterker naarmate je de plaats nadert waar in Rooms-Katholieke tijden het altaar stond.

Maar ook halverwege het schip is een sterk uitstralingspunt waar meerdere lijnen samen lijken te komen. Ze voeden zo de hele ruimte, niet alleen in de kerk, maar ook nog een stuk daarbuiten. Dus naast de punten die je mag verwachten (toren, eventueel dwarsbeuk en voormalige plaats hoogaltaar) is ook het hele schip gevuld met energie. 

Pendelen achteraf maakt nogmaals duidelijk, dat de hele kerk op een centrum van energie gelegen is.
Nadat ik de lijnen al provisorisch had uitgezet op de kaart van Potter kreeg ik de plattegrond mee van de kerkrentmeester. Deze plattegrond is afgebeeld op de nieuwe brochure van de kerk. 

Als je de kerk bezoekt, hou dan wel in gedachten dat ik hier mijn persoonlijke ervaringen beschrijf. Die kunnen voor iedereen verschillen. Ook de stand van de zon en de maan en zelfs de uren van de dag zijn van invloed op de ervaring en waarneming. 
Ik prijs me gelukkig dat ik op fietsafstand woon. Want dit is een plek waar ik zeker vaker naar toe wil gaan 😊. 
O ja, en als je er ook geweest bent, zou je dan je ervaringen willen delen? 



Lijnen ingetekend op kaart van Potter uit 1750 (bron)
Let op, het noorden staat schuin boven aangeduid met een pijl
Je moet de kaart dus in gedachten een beetje draaien

Extra

Nadat ik van de kerkrentmeester de plattegrond had gekregen heb ik daar eerst de gevonden lijnen ingetekend. Op de site van Klaas de Jonge (link) staat een matrix met het energiepatroon van een kerk. Ik mag die van hem in mijn blog gebruiken. Ik gebruik die matrix eigenlijk altijd nadat ik oude kerken heb bezocht en hij past ook exact op de kerk van Maasland. 
Daarna heb ik dit gecombineerd met een tekening uit het boek van George Prat (L'architectuur invisible, p.39) waarop het Hartmann netwerk is gecombineerd met het Curry netwerk. Bij hem las ik ook dat kerken op de koperlijnen (Peyré netwerk) gebouwd zijn. 
Het past allemaal precies op elkaar. Ik had de schuine lijn net niet helemaal goed getekend. Die komt uit halverwege het eerste stukje muur. Je ziet nog dat ik daar heb zitten gummen.
Hoe blij kan je daar van worden 😊.

Matrix energiepatroon kerk over de plattegrond


Plattegrond gecombineerd met matrix en lijnen


Plattegrond met matrix, lijnen en grid (copyright G. Prat)



Adres

Kerkstraat 1, 3155 AN Maasland

Noten

 (1) De Sint Thomasvloed

De Sint Thomasvloed vond plaats op 21 december 1163. Tijdens die storm werd een gat in de dijk geslagen, precies op de plek waar het eerste dorpje Masalant moet hebben gelegen. Het dorp werd in zijn geheel verwoest en een paar kilometer landinwaarts opnieuw opgebouwd. In Maassluis is nog een knik in de dijk te zien waar het eerste dorpje moet hebben gelegen, ter hoogte van de Koningshoek. 
Omdat die storm plaats vond op 21 december werd die naar de heilige van die dag genoemd, en dat was Sint Thomas. 

(2) Sterrenbeelden en evangelisten

De vier beelden komen al voor in een visioen van Ezechiël 1 waarin vier dieren met vier vleugels en vier aangezichten voorkomen: een mens, een leeuw, een os en een arend. Kennelijk verschillen de vertalingen, want ik lees ook over een cherub, een mens, een leeuw en een arend. 
In Openbaringen 4 komen ze eveneens voor in een visioen: leeuw, rund, mens en arend. 
'Een arend of adelaar werd aan het dierenriemteken Schorpioen gelijk gesteld omdat dat het teken is dat zowel de hoogste hoogten als diepste diepten vertegenwoordigt' (Schepel). 
Hieronymus leefde van 347 tot 420. Hij wees de symbolen toe aan de vier evangelisten omdat:
Mattheus zijn evangelie begint met de geslachtslijst van Jezus: mens.
Het verhaal van Marcus begint met Johannes de Doper als roepende in de woestijn: leeuw. 
Lucas vertelt over het offeren van Zacharias en dat het duurste offer een stier was. 
en Johannes het woord van god bracht en de adelaar een christelijk symbool voor de hemelvaart was. 

Blog over de Maria Magdalenakerk in Maasland: 

Bronnen

Brochure kerk Maasland: link 

Berghuis, W.J, Langs de oude zuid hollandse kerken, 1972, p. 133-134
Een deel van de informatie in dit boek is achterhaald vanwege een grondige restauratie in 2018. 
Schepel, Selma, Enuma elisj, 2002, p. 134


Websites