De steen met de inscriptie van het kruis is het vroegste bewijs van Christendom in het dorp. En de steen zelf kan een belangrijke betekenis hebben gehad vóór de christelijke jaartelling. 

De gedachte is dat het ringkruis zou zijn afgeleid van het chi (x)-ro (p)-symbool. Deze zouden de eerste twee letters Griekse naam voor Christus vormen: Χριστός. Eerlijk gezegd moet ik moeite doen om dit symbool in de tekening te herkennen. In ieder geval geldt dat voor het 'moderne' symbool. Een P met een x op zijn poot. Wat zoeken levert me een ouder kruis op, dat enige gelijkenis vertoont met de steen in de kerk (bron). Zo kijk je er weer anders naar. Zelf denk ik meer aan het vroegchristelijke zonnekruis zoals je dat vaak op kerkhoven tegenkomt. Het sterkste argument voor mij is de vorm van het kruis.

Tot slot de foto's die ik maakte in Belstone Cleave. Een impressie van water, bomen en wilde natuur. 

Het eerste waar ik aan dacht bij de naam Belstone is de relatie met een zonnegod. Ik ken de naam Bel en Baäl uit de omgeving van de Middellandse Zee. Beiden hebben de betekenis van 'heer en meester. De naam Baäl is terug te vinden in Bijbelse verhalen.

Zo werd er gedacht dat tin handelaren uit Phoenicië de verering van hun god meegebracht zouden hebben naar Cornwall. We hebben het dan over 1100 BC. Als dank voor een veilige reis eerden ze hun god Baäl. Ze brachten een losliggend stuk rots in de vorm van een heilige stier naar de top van de Tor om hem te aanbidden. Onderaan de heuvel ontstond Baäls ton: Baäls nederzetting. Dat was de uitleg van de Victoriaanse bevolking in de negentiende eeuw. Het kan zelfs zijn dat de lokale bewoners er eigenhandig een steen geplaatst hebben om de legende te bekrachtigen. 

Of moeten we denken aan een zogenaamde logan stone? Dat zijn stenen die een soort schommelen als een klok, als gevolg van een verweerde rots. Die uitleg vind je in het Doomsdaybook. 

Maar: er bestaat ook een (zonne)god met de naam Belenus. Andere namen voor hem zijn Belanus, Belenos, Belin-us, Belus Bel, Beli Mawr. Bel betekent 'Stralend', Belenus mogelijk 'The Bright One'. 

Hij was een van de oudste en meest aanbeden Keltische goden. Deze god wordt geassocieerd met vuur, paarden en het wiel. Hij lijkt wat trekjes van Apollo te hebben. Zo zou hij met een zonnewagen door de lucht hebben gereden.

Anderen zien hem als de Keltische god van lucht en genezing, van boogschieten, voorspelling en muziek. 

Belenus wordt verbonden met het feest van Beltane op 1 mei. Op die dag werd het vee naar de open weiden gebracht nadat het gezuiverd was door vuur. 

Belerion (Belerium) is ook een oude naam voor Cornwall, al door Diodorus Siculus vermeld. Deze laatste schrijver leefde in de eerste eeuw voor Christus.