Een vingerlabyrint in St.-Huibrechts-Hern

'In het Belgische dorp St. Hubert is een klassiek labyrint te vinden in de buitenmuur van de kerk' staat er onder de foto van het boek dat ik doorblader in de boekhandel. Leuk! Ik ben dol op plaatsen met een verhaal en er staat nog een kort reisje in de planning. In het kader 'niet denken maar doen' reserveer ik voor 2 nachten logies in de nabijheid van St. Hubert. Daarna ga ik me oriënteren. Ik ben een ster in het omkeren van de volgorde :-)...

Een beetje uit de buurt

In St. Hubert staat een basiliek, maar nergens lees ik iets over een toren met een vingerlabyrint. Toch weet ik zeker dat ik me niet vergis, want ik heb een foto genomen van de betreffende bladzijde. Na wat zoeken wordt de situatie duidelijk. In het boek 'De Oude Wijsheid van Cois Geysen'  is een hoofdstuk gewijd aan het labyrint op de toren van de St. Hubertuskerk in St.-Huibrechts-Hern. En dit stadje ligt heel ergens anders. Voorzichtig breng ik het onderwerp ter sprake en liefjes constateert mijn man dat dit me vaker overkomt. De afstand tussen beide plaatsen is iets minder dan 150 kilometer. Deze keer dan maar overslaan is de eerste gedachte. En leuke dingen doen in St. Hubert 😉.

De kerktoren met het vingerlabyrint

Na een paar heerlijke dagen in St. Hubert doen we op de thuisreis alsnog de kerktoren-met-labyrint aan. Gelukkig is het aangebracht op de buitenkant, want hoewel een welkomsbord ons vriendelijk uitnodigt om het kerkje te bezoeken, is de deur stevig gesloten. 
Het labyrint kun je niet met je vinger meer 'aflopen'. Het is beschadigd en incompleet, maar getuigt van oude tijden. In het blogje over het labyrint van Hern lees ik dat er ook sprake (geweest) is van een bron, destijds ongedoopt tot St. Hubertusbron (1). Ook hier vinden we dus de combinatie kerk en bron. Zou er ook een boom hebben gestaan?




De St. Hubertuskerk in St.-Huibrechts-Hern


Het vingerlabyrint op de kerktoren


Je kan het niet meer met je vinger 'lopen'


Het moderne schip tussen de toren en het koor



Adres

Sint-Huibrechts-Hern Kerk, 3730 Hoeselt, België

Noten


Gerelateerde blogs

Kerk en bron

In Dordrecht is de Grote of Onze-Lieve-Vrouwenkerk gebouwd bij de bron van Heilige Sura. Stichtingslegendes met bronnen of bomen waarin Maria verschijnt komen vaker voor. Ik vind ze terug in Sint Hubert en 'l Hommal. In Sint Hubert wordt de kerk gebouwd op de plaats waar een een dame met haar gezelschap besluit om uit te rusten bij een fontein. Bij 'l Hommal heeft in vroegere tijden een boom gestaan, met een Maria beeld erin. Het is het terugkerende thema van de boom en het kapelletje...

St. Hubert

Aan het eind van de VIIe eeuw werd de abdij in St. Hubert gesticht op initiatief van Pepijn van Herstal en zijn echtgenote Plectrudis. Zij was het die met haar gezelschap besloot te rusten bij de bron, waar ze de hemelse boodschap ontving om deze te laten bouwen. Van de oorspronkelijke abdijkerk is de crypte bewaard gebleven. Voorzichtig volg ik de traptreden naar beneden. Mijn ogen moeten even wennen aan het duister, want de ruimte is niet verlicht. Door een raam in de absis valt licht uit de basiliek op een Madonna met kind...

Overal waar je komt word je herinnerd aan de legende van Sint Hubert, die tijdens de jacht op een hert 'met een lichtend kruis tussen het gewei' stuitte. Het dier raadde hem dringend aan zich te bekeren tot het geloof. Zo niet, dan zou hij 'terstond ter helle dalen'. Het tafereel van de ontmoeting vinden we op diverse plekken terug. In de vorm van een standbeeld wacht het hert ons op bij binnenkomst in het stadje. Tussen de twee torens van de basiliek is het jachttafereel afgebeeld, en binnen vinden we de scène terug op een schilderij. Een gebeeldhouwd tafereel op een koorbank vangt het eenmaal per jaar het licht van de zon...

Labyrinten

Toen we de kathedraal van Reims betraden voelden we een licht verhoogde energie terwijl we tussen de banken richting het altaar liepen. We registreerden dat het waar te nemen was tussen de tweede en vierde pilaar en besteedden er verder geen aandacht aan... 

Op vrijdag worden de stoelen van het labyrint in de kathedraal van Chartres verwijderd en is het helemaal te zien. Ik sta een poos te kijken en probeer er een foto van te maken. Dat gaat me niet lukken, want behalve dat er mensen aanwezig zijn die het labyrint lopen, zijn er ook mensen die er dwars overheen lopen. Even wachten dan maar. Dit keer staat er een aantal borden rond het labyrint met tekst en uitleg. Ik heb ze nog niet eerder gezien, maar ik ben al een tijdje niet geweest...

Met mijn blote voeten loop ik over de warme stenen van het Maria Labyrint. Een vriendin had me op het bestaan ervan attent gemaakt en het was in mijn hoofd blijven hangen. Deze mooie dag vroeg gewoon om een uitstapje en al gauw waren we op weg er naar toe...

We logeren in een klein hotelletje op loopafstand van de Externsteine. Al wandelend door het bos ontdekten vrienden van ons vijf jaar geleden een labyrint in een klein dalletje. Door stormen raakte het afgesneden van het wandelpad, maar we hebben het met hulp van een kenner terug kunnen vinden. Het dalletje is niet ver van de Externsteine gelegen, in het bos aan de overkant van het meer..

In Schijndel staat een kampeerboerderij met een wijngaard. Het heeft de toepasselijke naam 'De Winery'. Daar hebben de eigenaars hun wijnstokken geplant in de vorm van het labyrint van Chartres. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot het te gaan lopen. Die schoenen had ik trouwens beter uit kunnen laten, want aan het eind kon ik mijn sokken uitwringen. Een paar weken later ga ik opnieuw richting Brabant.  Ditmaal naar het labyrint van Vorstenbosch. Ook in de vorm van het labyrint van Chartres...


Reacties

Een reactie posten