De Mosta Dom is omgeven met verhalen (Mosta, Malta)

De Mosta Dom op Malta is omgeven met verhalen. Allereerst is er het verhaal van de bom die in 1942 door het dak van de koepel in de kerk terecht kwam. De bom kwam niet tot ontploffing en niemand van de aanwezigen raakte gewond. Dat werd ervaren als een wonder. Een replica van de bom wordt bewaard in de sacristie en trekt het merendeel van de bezoekers, maar ik kom voor het verhaal van de koningin van Atlantis...


De koepel van de Mosta Dom


Een replica van de niet-ontplofte-bom is te vinden in de sacristie

De ronde tempels weerspiegeld

De Mosta Dome is gebouwd op een plek waar een oudere kerk stond, die volgens de verhalen op zijn beurt weer gebouwd is op een oude tempel site. De architect Giorgio (Georges) Grognet de Vasse ontwierp het gebouw in de vrouwelijke stijl die ook de tempels van Malta kenmerkt. 
De priester vond het project echter te heidens en gaf de voorkeur aan een kruisvormig gebouw. Het kwam tot een stemming en het volk koos voor de ronde, koepelvormige kerk die er nu staat. 


De ronde Mosta Dom
Een knooppunt van energie 

Het centrum van de Mosta Dom is een sterk energetische plek, gelegen op een knooppunt van energie en niet toegankelijk voor bezoekers. Het geheel is afgezet met een lint, en zichtbaar verboden terrein. Met de Zweedse groep waarmee we twee dagen samen reisden vormden we een kring rond het centrum om ons te verbinden met de energie.


De centrale ster op de vloer van de Mosta Dome  is niet toegankelijk voor publiek.

Malta en Atlantis: de eerste link

Giorgio Grognet de Vasse maakte in 1870 een aquarel van een steen gevonden bij de tempel van Hagar Qim waarop inscripties in het Proto-Sanskrit waren geschreven (1).
Op zijn schilderijen laat hij een kenmerk achter waarmee hij de link met Atlantis legt. Zo is in een ruimte achter de kerk een afbeelding van de Mosta Dome te zien met rechts in de hoek een paal. Op die paal staan voor ons onleesbare tekens uit dat Atlantisch schrift. Giorgio Grognet de Vasse was de eerste persoon die een link legde tussen Malta en Atlantis. Hij kon de oude hiërogliefen van die taal ontcijferen.

   

Giorgio Grognet de Vasse


Ontwerp Mosta Dome


Ontwerp Mosta Dome met rechts een paal


Op de paal staan vreemde tekens (Atlantisch Schrift?)

De koningin van Atlantis

Jonette Crowley schrijft in haar boek Soul Body Fusion over een droom waarin zoals later blijkt de koepel van de Mosta Dome een rol speelt. Ze herkent deze tijdens een bezoek aan de plek met haar groep en komt in aanraking met het verhaal van de koningin van Atlantis: Ash.ta.ta.ra. Over haar schreef ik eerder in mijn blog over de Godin van Malta (2). 

Ash.ta.ta.ra wordt geassocieerd met de slapende koningin van Atlantis. Zij wordt samen met haar echtgenoot Asu.ara vereenzelvigd met de figuren van Isis en Osiris uit onze legenden. Malta was hun hoofdkwartier. 
Na een hevige strijd verloor de koning het leven en werd de koningin in een diepe slaap gebracht. Ik moet sterk aan Doornroosje denken als ik haar verhaal te horen krijg. Na meer dan 18000 jaar werd haar energie herkend en vrijgegeven.

Vergeten monumenten

De tempel in Hagar Qim heeft een buiten altaar. Dat is de plek waar de geschiedenis van koningin Ash.ta.ta.ra herdacht werd. Tegen de vier oude megalieten van Hagar Qim staat aan de binnenkant een rechtopstaande pilaar die herinnert aan de ramp en de dood van Asu.ara. Op dit moment is dit gedeelte afgesloten, dus moeten we het doen met 'een kijkje over de muur'. 


Het herinneringsmomument van Ash.ta.ta.ra


Het is ook de plek waar de zonnewende gemarkeerd werd


Rechtopstaande pilaar die herinnert aan de ramp en de dood van Asu.ara.

Een beeld met een vraagteken

Het beeldje van de slapende godin is gevonden in het Hypogeum. Over deze godin gaat het in het boek  van Jonette Crowley. De auteur channelt de energie en de woorden van de godin Ashtatara. Zij wordt door Hubert en Dagmar Zeitlmair geïdentificeerd als de koningin van Atlantis. 

Als dit de Slapende Godin is, wie ligt er dan op dat andere bed? De veronderstelling dat dat een vis is lijkt niet helemaal juist. Het stelt de godin voor, rustend onder een lijkwade. In een voor ons onbekende taal staat een inscriptie op de steen die  luidt: 'Here rests the Head - the Commodore of the Age', dat weer vertaald kan worden als 'The Queen, the leader, the skipper is dead and is laid to rest here'  (Citaat uit 'The Age of Magic and Wisdom). 


In het museum van Valetta is een klein beeldje te vinden van de Slapende Godin.
Zij is gevonden in het Hypogeum 


'Here rests the Head - the Commodore of the Age'

Verantwoording foto's

Foto's van de Mosta Dome gemaakt door C. Lievaart
De vier foto's van Giorge de Grognet zijn gemaakt door Yvonne Baek uit Denemarken.
De foto van het monument ter herinnering aan Asu.ara is voor ons gemaakt door Francis Aloisio, onze inspirerende gids op deze reis.



Adres

Mosta Dom: Rotunda Square, Mosta, Malta

Noten

(1) Bron Islands of Dreams blz. 273 - Francis Xavier Aloisio).

Gerelateerde blogs


Dit blog vormt een combinatie van eigen ervaring gekoppeld aan informatie uit: 
Aloisio, Francis, The Age of Magic and Wisdom, 2013
Aloisio, Francis, Islands of Dreams, 2011
Crowley, Jonette, Soul Body Fusion, 2012
Zeitlmar, Hubert - Die Saülen van Atlantis, 2001

Websites







Wernhout: labyrint met dubbele bodem

Met mijn blote voeten loop ik over de warme stenen van het Maria Labyrint. Een vriendin had me op het bestaan ervan attent gemaakt en het was in mijn hoofd blijven hangen. Deze mooie dag vroeg gewoon om een uitstapje en al gauw waren we op weg er naar toe...

De levensbloem

Vluchtig lees ik de informatie bij de deur van de ernaast gelegen kas. Een gastvrije ruimte met water, een gastenboek en twee tijdschriften met een artikel over het ontstaan van het labyrint. Aan de achterwand hangen tekeningen van het grondplan en daar wordt mijn belangstelling gewekt. Het lopen van het labyrint is al een beleving op zich, maar nu blijkt dat het gelegd is op een ondergrond met het patroon van de levensbloem. Ik begin een beeld te krijgen van de term 'energetisch' die ik eerder gelezen heb op de website. 


De nieuwe levensbloem resoneert 8 dimensies hoger dan de bestaande die we kennen

Het labyrint is getekend en gelegd door twee broers. Jan  heeft het energetisch beheer en Louis  heeft het fysieke beheer (citaat website). Op de foto zie je het tekenen van de zich uitbreidende levensbloem. Deze is gebaseerd op de graancirkel die in augustus 2001 op Milk Hill bij Alton Barnes in Engeland verscheen. De nieuwe levensbloem resoneert 8 dimensies hoger dan de bestaande levensbloem *.


De graancirkel van de nieuwe levensbloem wordt in het zand getekend


De kas met informatie, water en gastenboek


Maria beeldje achter in de kas

Het labyrint


Het labyrint 


Aan de rand van het labyrint staan vier beeldjes, waaronder dit leeuwtje


In het hart van het labyrint is het bloempatroon zichtbaar

De Bomenlaan

Na afloop steken we nieuwsgierig  de straat over naar de 'Bomenlaan'. Daar staan twee rijen Sequoiadendrons. Lees meer over dat bomenlaantje op de website. 


We volgen de aanwijzingen en lopen naar achteren. 


Ik probeer de zon tussen de bomen te vangen.
Er verschijnen lichtbollen op de foto


Klein nieuw eikje bij de oeroude Sequoiaboom


Zachte uitstraling                                                     Harde stekeltjes




Adres

Weimerstraat 5, Wernhout (bij Zundert). Er is een klein parkeerterreintje naast het labyrint.
Aan de overkant van de weg begint het bomenlaantje aangegeven door een bord.

Gerelateerde blogs

In een miezerig regentje zoek ik op blote voeten de weg over de gladde paden van het Maria Labyrint. Mijn evenwicht wordt een paar keer flink op de proef gesteld en ik weet een slippartij net te voorkomen 😉. Mijn ongeduld wordt geactiveerd  als ik besluit de terugweg ook te lopen. Het duurt bijna een uur voordat ik het beginpunt weer bereik. We lassen een lunch in om daarna in alle rust het bomenlaantje te verkennen. Voor mij is het een tweede bezoek, voor mijn vriendinnen een eerste kennismaking...

Toen we de kathedraal van Reims betraden voelden we een licht verhoogde energie terwijl we tussen de banken richting het altaar liepen. We registreerden dat het waar te nemen was tussen de tweede en vierde pilaar en besteedden er verder geen aandacht aan... 

Op vrijdag worden de stoelen van het labyrint in de kathedraal van Chartres verwijderd en is het helemaal te zien. Ik sta een poos te kijken en probeer er een foto van te maken. Dat gaat me niet lukken, want behalve dat er mensen aanwezig zijn die het labyrint lopen, zijn er ook mensen die er dwars overheen lopen. Even wachten dan maar. Dit keer staat er een aantal borden rond het labyrint met tekst en uitleg. Ik heb ze nog niet eerder gezien, maar ik ben al een tijdje niet geweest...

'In het Belgische dorp St. Hubert is een klassiek labyrint te vinden in de buitenmuur van de kerk' staat er onder de foto van het boek dat ik doorblader in de boekhandel. Leuk! Ik ben dol op plaatsen met een verhaal en er staat nog een kort reisje in de planning. In het kader 'niet denken maar doen' reserveer ik voor 2 nachten logies in de nabijheid van St. Hubert. Daarna ga ik me oriënteren. Ik ben een ster in het omkeren van de volgorde 😉..

We logeren in een klein hotelletje op loopafstand van de Externsteine. Al wandelend door het bos ontdekten vrienden van ons vijf jaar geleden een labyrint in een klein dalletje. Door stormen raakte het afgesneden van het wandelpad, maar we hebben het met hulp van een kenner terug kunnen vinden. Het dalletje is niet ver van de Externsteine gelegen, in het bos aan de overkant van het meer...

In Schijndel staat een kampeerboerderij met een wijngaard. Het heeft de toepasselijke naam 'De Winery'. Daar hebben de eigenaars hun wijnstokken geplant in de vorm van het labyrint van Chartres. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot het te gaan lopen. Die schoenen had ik trouwens beter uit kunnen laten, want aan het eind kon ik mijn sokken uitwringen. Een paar weken later ga ik opnieuw richting Brabant.  Ditmaal naar het labyrint van Vorstenbosch. Ook in de vorm van het labyrint van Chartres...


Bronnen

* De Taal van Graancirkels - Judith Moore, Johan Keijser. 

Websites

Van de aardbodem verdwenen (Qrendi, Malta)

Van de aardbodem verdwenen, verzwolgen door de aarde. Gefascineerd sta ik aan de rand van een grote, diepe put in de buurt bij Qrendi op Malta. De wanden zijn loodrecht en op de bodem diep onder ons groeien bomen en struiken, waaronder een aantal zeldzame soorten. Aan de rand van de put is een smal paadje met een snel dalende helling. Ik kan erin als ik wil, maar er is geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Mogelijk kom ik heelhuids beneden, maar ik vrees dat ze me daarna naar boven moeten takelen :-). Ik ga de uitdaging niet aan...


Het pad naar beneden is steil en onderbroken

'Ondersteboven gekeerd'

We zijn bij Il-Maqluba, waarvan de naam vrij vertaald betekent: 'onderste boven gekeerd'. De put werd gevormd tijdens een aardbeving op 23 november 1343. Er worden verhalen omheen geweven. Het kan niet anders, dan dat hier een gehucht heeft gestaan, dat er zondige mensen woonden die daarvoor zijn gestraft. Een iets uitgebreidere versie van dit verhaal vind ik hier, aangevuld met variaties op het thema. 

Een enorme krater

Natuurlijk roept zo'n krater in de aarde mysteries op. Het meest vertelde verhaal is dat van een dorp, waarin slechte mensen woonden. Maar gelukkig woonde er ook nog een goede vrouw,die aan het bidden was in de kapel. Op een goede dag (of kwade dag) ontstond er een aardbeving en verdween het dorp met alles erop en erin in de aarde. De goede vrouw werd gered en de kapel is nog steeds daar. Dat kapelletje kan ook gebouwd zijn op de plaats waar lang geleden een vrome vrouw woonde, die gespaard werd tijdens de ramp. Of wat denk je van de reus, die het dorpje vernietigde en de hoop aarde in zee gooide, waar nu het eiland Filfla ligt? Of kregen engelen de opdracht om het dorp van de kaart te wissen?


De krater die ontstond na een hevige storm en een mogelijke aardbeving (Foto informatiebord )


Op de bodem van de put groeien o.a fruitbomen


De wanden van de put zijn loodrecht


Bonen van de Johannesbroodboom


Eén grote groene vlakte daar beneden
De kapel

Vlak aan de rand van de put staat de Matthew Kapel, met eraan vastgeplakt aan een nog kleinere, oudere kapel. De laatste wordt gezien als de oudste kapel van Malta  en zou in de vijftiende eeuw gebouwd zijn. De grotere kapel is tussen 1674 en 1682 gebouwd. 


Bij het hek links naast de kerk begint de weg naar de toegang van de put

Een scene in een boek

Het kerkje en het plein ervoor spelen een rol in het boek 'The New Temple Dreamers' van Francis Aloisio. Het verhaal van de ontmoeting tussen de kinderen van het dorp en de onbekende persoon Ranfis vindt plaats op het pleintje voor de kerk. De oudere dorpelingen volgen het gebeuren op afstand, op een bankje in de schaduw van de Johannesbroodboom. Het pleintje is kort geleden gemoderniseerd en de oude bankjes zijn vervangen door nieuwe. Alleen de boom herinnert nog aan de oude situatie. 


Gelukkig is de boom bewaard gebleven en staat er nog in al zijn schoonheid.  




Adres

Triq It-Tempesta, Il-Qrendi, Malta

Gerelateerde blogs


Websites