'Op Hodenpijl': een plekje om te koesteren (Schipluiden)

Als we er langs reden wenste ik steevast wenste dat ik er eens een bezoek kon brengen. Sinds 2007 is dat ook mogelijk. Soms ga ik er heen om een lezing te volgen, maar vandaag ging ik zomaar-omdat-de-plek-mij-riep. Al langer had ik het plan om in alle rust naar 'Op Hodenpijl' te gaan en de Bruine Madonna een bezoek te brengen...

De Bruine Madonna

Achter in de linkerhoek van het kerke is een stilteplek gecreëerd. In deze ruimte vind je de Bruine Madonna op een console. Op het tafeltje staat een kleine Zwarte Madonna bij de kaarsjes.

De stilteplek achter in het kerkje

De Bruine Madonna op een console

Een kleine Zwarte Madonna. Ik steek twee kaarsjes bij haar aan.

Het kerkje

Bij de ingang staat een klein Mariabeeldje aan de voet van een pilaar. Het plafond van het kerkje is prachtig gerestaureerd. De schoonheid ervan is bijna niet vast te leggen. In het midden van het kleine kerkje is energie waar te nemen.

Dit Maria beeldje staat bij de ingang van het kerkje

Het plafond van het kerkje is prachtig gerestaureerd.

De schoonheid is niet op een foto vast te leggen, ook niet als je niet op de grond gaat liggen :-)

Het Heiligenbeeld

We stonden stil bij een voor mij onbekend heiligenbeeld. Ik ben niet katholiek grootgebracht en heb geen idee wie ze is. Ze draagt een pauwenveer in haar rechterhand en links een pijl en een veer.

Een pauwenveer symboliseert onsterfelijkheid of eeuwigheid, een palmtak staat voor onsterfelijkheid, maagdelijkheid, zuiverheid en martelaarschap. De heilige Agatha kan het niet zijn, Ursula of Sint Barbara lijken me ook geen goede kandidaten. Mijn man maakt me erop attent dat het voorwerp in de linkerhand geen pijl en een veer is, maar een gebroken pijl. De iconografie is dus een pauwenveer en een gebroken pijl. Ik zet de zoektocht voort...Via 'Op Hodenpijl' kom ik te weten dat het gaat om de heilige Filomena.

De Legende

Filomena was zo knap dat de keizer van Rome met haar wilde trouwen. Ze had echter besloten om haar leven aan Christus te wijden en maagd te blijven. De keizer werd woedend en liet haar in de Tiber werpen met een anker om haar hals. Een engel schoot haar te hulp. Er werden drie vurige pijlen op haar afgeschoten, maar Filomena werd er niet door geraakt. De pijlen ketsten terug naar degenen die ze afschoten. Uiteindelijk werd ze onthoofd.

De beenderen van Filomena zijn in 1802 gevonden in de catacomben van Priscilla in Rome. Ze werd geboren in 288 en vond de dood in het jaar 302. De palmtak verwijst naar een martelares.

Later ging men twijfelen of de gevonden beenderen wel echt van een heilige waren. In 1961 werd haar naam daarom verwijderd uit de heiligenkalender van de kerk. Desondanks wordt haar feest in Zuid-Italië op 11 augustus nog steeds groots gevierd. Haar heiligdom bleef gewoon open en wordt nog steeds druk bezocht. De volksverering voor Filomena valt niet uit te bannen :-).

In haar handen heeft Filomena een palmtak en een gebroken pijl

Beeld van de heilige Filomena uit de derde eeuw na Christus

We eindigden in het restaurant, gesitueerd in een aangebouwde serre en genoten van pompoensoep met brood. Een plekje om te koesteren :-).

Met dank aan Merel Kester, die de naam van de heilige Filomena voor mij achterhaalde

Communicatie & Programmering Op Hodenpijl & Huiskamer Indigo

Adres

Rijksstraatweg 20/22, 2636 AX Schipluiden

Noten

In de zaal worden wisselende exposities tentoongesteld. Er worden lezingen en concerten gegeven.

Websites

https://ophodenpijl.nl/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Filomena

http://www.heiligen.net/heiligen/08/10/08-10-0303-filomena.php

De Weegschaal en het elastiekje

Een boek dat ik lang geleden ergens opgeduikeld heb is Zodiac Signs van Frederick Goodman. Er staan veel mooie platen in van de dierenriemtekens die op verschillende plaatsen te zien zijn en de begeleidende tekst is voor mij min of meer bekend. Op blz. 91 stond een voor mij nieuwe uitleg over de herkomst van het symbool voor Libra (Weegschaal). Het is het Egyptische symbool voor 'horizon'...

Een bekend symbool

Nooit nagedacht over die bovenste hobbel van het symbool. Het was gewoon zoals het was. Maar als je de zijkanten dicht 'denkt' ontstaat het symbool van de horizon dat je hierboven ziet staan.

Vrij vertaald stelt de schrijver dat het symbool voor Libra gewoonlijk wordt uitgelegd als een tekening van een paar 'schalen'. Maar, schrijft hij, het Egyptische hiëroglyf voor het teken laat een afbeelding zien van een zonsondergang over de aarde en het is duidelijk dat deze afbeelding, eerder dan de 'schalen', het origineel is voor het teken.

Het Egyptische hiëroglyf representeert het mannelijke (afbeelding van de Zon) en het vrouwelijke (de horizontale Aarde) in een soort balans, allebei op hun rechtmatige plaats, met een ruimte voor lucht er tussen in. Het domein van Libra is deze 'ruimte met lucht'. Vertalen is niet mijn sterkste kan merk ik, maar ik hoop dat de essentie duidelijk is.

Bij het symbool in het boek is er een kleine ruimte tussen de Zon en de Aarde, de Zon hangt dus als het ware boven de Aarde. Ik vind het wel passen bij de Weegschaal. Altijd weer naar evenwicht zoeken kan prima vertaald worden als zoeken naar de mannelijke en de vrouwelijke pool in jezelf. Tussen kiezen voor jezelf en voor de buitenwereld. Ervoor zorgen dat geven niet ten koste gaat van jezelf. Evenwicht dus. Kiezen voor een elastiekje in rust. Want als je je als een uitgerekt elastiekje voelt is het tijd om aan jezelf te denken. Dus blijven zoeken naar evenwicht, of je nu een Weegschaal bent of niet :-).